به گزارش آذرانجمن، اکبر تقی زاده اصل در گفتگو با خبرنگار آذرانجمن سخنان خود را چنین شروع کرد: متاسفانه تعداد آلودگی های بصری در سطح شهر تبریز در گونههای مختلفی زیاد شده و در حال حاضر شاهد دستاورد های بسیار ناراحت کنندهی ساختمانی در تبریز هستیم.
وی ادامه داد: به بیشتر ساختمان های موجود در شهر تبریز نمیشود اثر معماری نام گذاشت، یک ساختمان باید زیبا و اصولی با خلاقیت و هنر بالا باشد تا بتوان گفت این ساختمان های باشکوه کار یک مهندس کاربلد معماری است.
معماری ۶۰ سال اخیر تبریز فاجعه است!
وی با بیان اینکه ساختمان سازی هایی که در ۶۰ سال اخیر ساخته شده زیبنده شهر تبریز نیست؛ افزود: در دوره قاجار و هم مقادیری در اواخر پهلوی تصاویر خوبی در معماری تبریز به چشم میخورد؛ اما در ۶۰ سال اخیر ما در تبریز عمدتا ساختمان ساخته ایم که بیشتر پارازیت هستند تا معماری!
تابلو مغازهها بخشی از آلودگیهای بصری در تبریز است
وی در خصوص پارازیت های معماری توضیح داد: آلاینده های زیادی به این پارازیت ها اضافه شده که این آلودگی ها به قدی سیما و منظر شهر را زشت کرده که تعدادی از بناهای وزین و درخور و معمارانه شهر تبریز را نیز پارازیت دار کرده اند؛ همانند تابلوهای بنری که درست طراحی نشده و در اندازه استانداردی در جای مخصوص خود زده نشده اند.
منافع فردی و منافع اجتماعی ارجحیت یافته است
معمار احیا کننده بازار تبریز، تاکید کرد: ما در دوره ای از شرایط اجتماعی زندگی میکنیم که بیشتر منافع شخصی حاکم است تا منافع عموم که به یقین همیشه اینگونه نخواهد بود به مرور زمان یاد خواهیم گرفت که منافع من زمانی تامین خواهد شد که منافع ما را در خود جای داده باشد، اما اینکار زمانبر خواهد بود.
وی اضافه کرد: تعدادی از این رفتارهای اجتماعی به نظام آموزشی ما نیز برمیگردد که اگر در نظام آموزش و پرورش و نظام خانواده و حتی در دانشگاه و دانشکده ها مشکل آموزشی وجود داشته باشد چنین رفتارهایی بروز میکند.
وی در دومین دلیل وجود آلودگی های بصری در سطح شهر تبریز گفت: نهادهایی که متولی شهر هستند خود فاقد نیروهای توانمند این حوزه اند و تا حدودی این مسائل برایشان در اولویت قرار نگرفته است. مدیریت شهری در همه جای دنیا به هر چیزی که نیاز شهروند و شهر باشد تلاش کرده و برای حل مشکلات کمک میکند اما در تبریز شرایط به گونه دیگری است.
مدیریت یکپارچه شهری باید تقویت شود
وی تشریح کرد: البته که طراحان این حوزه نیز خود بی گناه نیستند و بعضی از طراحان فقط به فکر منافع شخصی خود طراحی های سطح شهر را انجام میدهند، در چنین مواقعی، شهر زمانی که بزرگ میشود کنترل انواع این طراحی های اجرا شده در سطح شهر نیز پیچیده تر و سخت تر میشود. نهادی که در مدیریت شهری مسئول کنترل این عوامل است باید به این امر حاکم شود و مدیریت یکپارچه شهری را تقویت کند.
رئیس سابق میراث فرهنگی آذربایجانشرقی، خاطرنشان کرد: چند خیابان شاخص در تبریز وجود دارد که از جمله آنها؛ بخشی از خیابان امام، تربیت و خیابان فردوس که معماری بی نظیری بر وجودشان ثبت کرده اند و بعدها این طراحی ها از تبریز به شیراز و اصفهان و یزد انتقال یافته، اما امروزه که یک ساعتی مشغول به قدم زنی در این خیابان ها باشید حال خودتان آشفته میشود که چرا چنین تصویری را ما بر روی این بناها شاهد هستیم؟ تصویرهایی از بنرهای نامتعادل، کهنه و آسیب دیده و در رنگ های مختلف که چهره نمای ساختمان ها را به اسارت خود درآورده و شکل و فرمش را روز به روز آوارهتر میکند.
تقی زاده اصل با بیان اینکه در روزگاری به سر میبریم که کمیت بر کیفیت پیشی گرفته، گفت: از نظر شرایط اجتماعی اکثریت مردم بیشتر از کیفیت به تعداد و بزرگی هر چیزی نگاه کرده و تصمیم گیری میکنند و بر کیفیت تمرکزی ندارند، اما میتوان گفت که این نوع سبک از رفتارهای اجتماعی نیز بعد از گذشت چند دوره به بن بست خواهد خورد.
معماری مدیترانهای هیچ تناسبی با تبریز ندارد
وی در خصوص طرح های اجرایی شهر تبریز ادامه داد: امروزه در شهر خودمان نماهای مدیترانه ای که روز به روز درحال افزایش است از اقلیم آرام و کمی مرطوب الهام گرفته شده که هیچ ربطی به اقلیم خود ما ندارد در حال ساخت و طراحیست؛ در حالی که آذربایجان اقلیم و شرایط خاص خود را داراست. این تقلید اقلیمی باعث به فراموشی سپردن فرهنگ و سنت خود در طراحی و ساخت بناهای معروفمان در دورههای تاریخی قبلی گردیده است.
وی افزود: جزو معمارانی هستم که بر مصالح بومآورده اعتقاد دارم، مصالحی که مربوط به همان خاک و سرزمین است؛ چرا سنگ چینی را از لرستان بار کنیم به تبریز و برش بزنیم و با آن ساختمان کار کنیم؟ آذربایجان خود خاک و سنگ مختص خود را دارد که در صورت استفاده هم هزینه کمتر را متقبل خواهیم شد و هم آسیب به محیط زیست کمتر خواهد بود.
معماری باهویت هیچ وقت نابود نمیشود
تقی زاده بیان کرد: چرا در یک ساختمان باید همه نوع مصالح به کار برده شود، برای چه؟ چشم ما چنین خلق نشده که در آن واحد نماها و ساختمان های پیچیده و چند نوعی را در یک نگاه تماشا کند؛ بلکه خلق شده تا زیبایی ها را هماهنگ و در یک نظم ببیند و حس لذت به انسان دست یابد.
پیشکسوت حوزه معماری، خاطرنشان کرد: خود از نسلی هستم که ادامه فرهنگ گذشته را به امروز انتقال داده ام و سعی بر ادامه این انتقال بر نسل آینده را دارم زیرا که میدانم نسل جدید هرکاری را که بخواهند میتوانند انجام دهند، اما معنای این نگاه موزه ای به زندگی نیست، حیات امروز با دیروز و فردا فرق میکند و لازم نیست برای اینکه فردا زندگی کنم تمام گذشته ام را دورش خط بکشم.
وی تاکید کرد: ممکن است که انسان در دوره ای از حیات خود به این اندیشه برسد اما در ادامه حیات تجربیات به دست آورده نشان دهنده این خواهد بود، چیزی که از گذشته دور تا به امروز من را ساخته فرهنگ، سنت اصیل و گذشته کشورم بوده است.
انتهای پیام/