گروه محیط زیست آذرانجمن/عاطف احدپور: با آغاز فصل سرما و پدیده وارونگی هوا، از طرفی شاهد افزایش آلاینده های جوی بوده ایم و از طرف دیگر در کلانشهر تبریز با افزایش مصرف گاز در کشور و کمبود این سوخت، شاهد استفاده از سوخت مازوت توسط نیروگاه بودیم که اعتراضات و حواشی دامنه داری را بوجود آورد.
در پی آلودگی شدید هوای تبریز که مازوت سوزی نیروگاه، سهم اساسی در این آلودگی داشت، اعتراضات مردمی و رسانه ها شدت گرفت و در ادامه با ایجاد کمپین های مردمی و ورود مسئولین استانی و برخی نمایندگان به این موضوع در نهایت اعلام شد که استفاده از سوخت مازوت در نیروگاه تبریز پایان یافت. اما این موفقیت که با تلاش های بسیار زیاد و صرف زمان و انرژی فراوان به دست آمده بود، دوام زیادی نداشت.
با گذشت چند روز، خبرها و تصاویر منتشر شده حاکی از شروع بی سروصدای دوباره مازوت سوزی در این نیروگاه است. نیروگاهی که با تولید مواد سمی و به خطر انداختن سلامتی شهروندان و حتی نسلهای بعدی، مضراتش بیشتر از فواید آن است و تاکنون با وجود مصاحبه های تندوتیز از سوی برخی مسئولین و نمایندگان، کسی نتوانسته این نیروگاه را به عمل کردن به تعهداتش وادار کند.
گفتنی است مازوت نوعی نفت کوره با کیفیت بسیار پایین به شمار میآید که حاصل تقطیر جز به جز به هنگام پالایش نفت خام است و بعد از تبخیر بنزین و سایر فرآوردههای سبکتر، از نفت خام به دست میآید. در اثر سوزاندن سوختهای فسیلی حاوی گوگرد همچون مازوت، ترکیباتی منتشر می شوند که برای سلامتی بسیار مضر است. زمانی که غلظت برخی از این ترکیبات از حدی فراتر رود، کشنده خواهد بود اما در غلظت های پایین تر، درد قفسه سینه، مشکلات تنفسی، قرمزی چشم و افزایش احتمال بروز بیماری های قلبی و تنفسی و آسم را به همراه دارد.
همچنین اثر دیگر سوزاندن مازوت، ایجاد مواد اسیدی در اتمسفر است که در شرایط خاص هواشناسی موجب بروز باران های اسیدی شده که این پدیده نیز اثرات مخرب بسیاری دارد که از میان آنها می توان به حل شدن فلزات سنگین در باران های اسیدی اشاره کرد که در نتیجه خاک ها نیز دیگر توانایی نگه داشتن ریشه درختان را نخواهند داشت و فرسایش خاک و از بین رفتن پوشش گیاهی را در پی خواهد داشت.
متاسفانه سریال مازوت سوزی نیروگاه تبریز، واکنش شهروندان، اعتراض فعالین رسانه ای، سروصدای مسئولین و تهدیدهای نمایندگان به استیضاح و ادعاهای پاسخگو کردن وزیر همچون طنزی تلخ ادامه دارد در حالیکه بزودی این فصل سرما نیز تمام خواهد شد و مجالی برای چاره اندیشی نمی ماند و تنها مواد سمی که شهروندان بطور روزانه استنشاق می کنند، نصیب آنها می شود.