هفته تربیت بدنی از چند روز پیش در ایران آغاز می شود و اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی نیز همزمان با سایر استان ها برنامه های خاص خود را در این هفته به اجرا می گذارد.
گروه ورزش آذرانجمن: روز و هفته تربیت بدنی رویدادی در تاریخ ورزش ایران است که بدون هیچ عقبه ورزشی اعم از قهرمانی یا تولد و فوت یک ورزشکار نامدار و یا اتفاقی خاص در ایران انتخاب شده است و از سال 83 تا كنون، 26 مهر ماه به عنوان روز تربیت بدنی نامگذاری شده و از آن سال تا الان مسئولان ورزش كشور تلاش می كنند تا بیشتر همایش ها، كلنگ زنی ها، تجلیل ها و سایر مراسمات خود را به این روز موكول كنند و برای آن كه عموم مردم بیشتر با ورزش در ارتباط باشند، این روز را به هفته تربیت بدنی و ورزش تبدیل كرده اند که تا دوم آبانماه ادامه دارد.
اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی در هفته تربیت بدنی فعالیت هایش را بولد کرده و برنامه هایی را اجرا می کند تا از غافله گرامیداشت این هفته عقب نماند.
تجلیل از پیشکسوتان و مدال آوران ورزشی، اجرای برنامه های متنوع ورزشی و همگانی از جمله کوهنوردی، دوی همگانی و خانوادگی، دوچرخه سواری، اتومبیل رانی و سایر برنامه هایی که مسئولین ورزش به نا به سلیقه و امکانات موجود در برنامه های خود گنجانده اند.البته در دو سال اخیر با هجوم ویروس کرونا این فعالیت ها کمرنگ تر شده بود که امیدواریم با از بین رفتن این ویروس اجرای برنامه ها نیز به حالت سابق خود بازگردد.
به بهانه اولین روز ازهمین هفته نگاهی داریم به ورزش آذربایجان شرقی در طی سه دهه اخیر از جمله موفقیت ها و ناکامی هایی که نصیب ورزش استان شده است.
ورزش آذربایجان شرقی به غیر از یک یا دو رشته خاص بیش از سه دهه است که در ساختار تیمی و انفرادی در سطح کشور، آسیا و جهان به ویژه المپیک که بزرگترین رویداد ورزشی جهان تلقی می شود یک مقام درخور تحسینی دست نیافته است.
برای مثال افتخارآفرینی کوهنورد نامدار ایرانی یعنی عظیم قیچی ساز برای کشور و استانمان را نمی توان با هیچ یک از افتخارات سایر ورزشکاران مقایسه کرد، چراکه این کوهنورد سخت کوش با تلاش و اراده خود توانسته این افتخارات را کسب نماید البته حمایت های لازمه از سوی مسئولین نیز قابل تقدیر می باشد و اگر مقام های کسب شده در تمامی رشته های ورزشی در المپیک را مورد بررسی قرار دهیم تنها افتخارالمپیکی کسب شده استان آذربایجان شرقی مربوط به مقام پنجمی ایوب بنی نصرت در المپیک 1992 بارسلون در کشتی آزاد و مدال برنز یوسف کرمی در المپیک 2004آتن است و این در حالی است که از نظر جدول مدالی استان های مازندران، کرمانشاه و اردبیل بسیار بالاتر از آذربایجان شرقی قرار دارند.
در رشته فوتبال به غیر از درخشش ماشین سازی و تراکتورسازی در اوایل دهه 70 و کسب بهترین تیم شهرستانی(ماشین سازی در سال 73) و مقام سومی (تراکتور در سال 71) و حضور درفینال جام حذفی(سال73) و معرفی چندین بازیکن از جمله کریم باقری، سیروس دین محمدی، استاد اسدی، علیرضااکبرپور، یونس باهنر، اسماعیل حلالی و بعدها رسول خطیبی به تیم ملی و حضور تنها سه بازیکن در طی دو دوره جام جهانی یعنی باقری و دین محمدی (1998 فرانسه) و خطیبی (2006 آلمان) دیگر بازیکنی از آذربایجان شرقی بیش از 15 سال است در یک تورنمنت معتبر پیراهن تیم ملی را بر تن نکرده است و بزرگترین افتخار فوتبال آذربایجان شرقی در رده باشگاهی درخشش تراکتوردرلیگ برتر و کسب چندین مقام دومی و سومی و قهرمانی در دو دوره جام حذفی و حضور در چندین دوره لیگ قهرمانان آسیا می باشد که این موفقیت ها نیز متاسفانه با 90 درصد بازیکنان غیربومی و خارجی بدست آمده است و البته عدم قهرمانی در لیگ چهاردهم در بازی معروف تراکتو_ نفت سال 94 را می توان بزرگترین ناکامی ورزشی آذربایجان شرقی قلمداد نمود.
حال وضعیت امروز تراکتور و ماشین سازی تعریف چندانی ندارد و هر دو تیم حاضر تبریز در لیگ برتر و لیگ آزادگان از محرومیت و بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی حاصل از سو مدیریت رنج برده و مشکلات فراوانی دارند که امیدواریم به خیری و خوشی حل و فصل شود.
در رشته فوتسال خوشبختانه با مدیریت صحیح و حمایت کارخانجات عظیم صنایع مس ورزقان در یک دهه اخیر تیم فوتسال مس سونگون ورزقان به تنهایی جور ورزش استان را کشیده است که در سال 94 با نایب قهرمانی این افتخارات شروع شد و درطی سال های 96-97-98 و99 چهار قهرمانی پیاپی را در لیگ برتر فوتسال و قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا و همچنین قهرمانی تیم فوتسال دبیری در سال 92 و نایب قهرمانی در سال 95 افتخارات غرورانگیزی را نصیب ورزش استان کرده اند که بازهم بیشتر با بازیکنان غیر بومی و خارجی بوده است.
رشته دوچرخه سواری که رشته اول ورزش آذربایجان شرقی است و مهم ترین و قدیمی ترین مسابقات دوچرخه سواری کشور و آسیا موسوم به تور آذربایجان در آسیا به استانمان تعلق دارد که در سالهای اخیر این تورنمنت نیز با بهانه های مختلفی این دست و آن دست می شود و تورهای دیگری در مرکز کشور در حال شکل گیری است که می تواند تور آذربایجان را کاملا تحت شعاع قرار بدهد و آرزومندیم که طبق وعده های مسئولین تور آذربایجان – ایران دوباره برگزار شود.
با انحلال باشگاه های نامدار و پرافتخاری همچون پتروشیمی و شهرداری و عدم تیم داری، دوچرخه سواری استان روزهای بدی را تجربه می کند و عملا دوچرخه سواران و استعدادهای این رشته در استان را با مشکلات عدیده ای مواجه کرده است و تنها نماینده همین رشته از ایران در المپیک توکیو(صفرزاده) از آذربایجان شرقی بود که متاسفانه برخورد نامناسبی با وی شد.
در چند سال اخیر دوچرخه سواران آذربایجان شرقی بیشتر با لباس تیم های استان اصفهان و سایر تیم های خارج از آذربایجان شرقی رکاب زده اند و در هفته گذشته تیم سپاهان با رکاب زنان بومی آذربایجان شرقی به مقام قهرمانی (مرحله اول) دست پیدا کرد و این در حالی است که نمایندگان آذربایجان شرقی یعنی پتروشیمی و شهرداری علاوه بر قهرمانی در داخل کشور قهرمان بلا منازع آسیا بودند و حتی دوچرخه سواران آذربایجان شرقی با پیراهن تیم های خارجی نیز سابقه رکابزنی داشته اند.امیدواریم تمهیداتی اندیشیده شود تا با تیم داری در داخل استان و و حمایت مادی و معنوی از دوچرخه سواران، افتخارآفرینی این عزیزان به نام آذربایجان شرقی ثبت گردد.در حال حاضر چندین تن از دوچرخه سواران استان از جمله سعید صفرزاده، علی لبیب و حسن سیف اللهی در قالب تیم دانشگاه آزاد تبریز در مسابقات کشوری حضور دارند که روز شنبه با 343 امتیاز قهرمانی مرحله دوم از مسابقات کشوری در رامسر را بدست آوردند.
در رشته دو و میدانی همانند دوچرخه سواری استعدادهای خوبی نظیر مهدی پیرجهان و سجاد هاشمی در استان داریم که پیرجهان علیرغم تمامی تلاش هایی که داشت و سهمیه المپیک را کسب کرده بود به دلیل مثبت شدن آزمایش کرونا در آستانه اعزام به المپیک نتوانست در بزرگترین رویداد ورزشی جهان حضور یابد و اخیرا هم با پیراهن تیم پلیمر خرم آباد استان لرستان قهرمانی کشور را بدست آورد که بازهم عدم تیمداری در استان باعث شده است که ورزشکاران با استعداد آذربایجان شرقی در قالب تیم های سایر استان ها افتخار آفرینی کنند.
در مدال آورترین رشته المپیکی ایران که کشتی است، آذربایجان شرقی علیرغم داشتن چهره های معروفی در کشتی همانند مرحوم جباربایرام جهانی، مرحوم استاد پنبه چی، ایوب بنی نصرت، پرویزهادی و هاشم بیابانی (کشتی فرنگی ناشنوایان) به غیر از دو قهرمانی داخلی کشتی پهلوانی بنی نصرت و هادی و البته مقام های آسیایی و جهانی، افتخارات و جایگاه خوب و قابل توجه نصیب استان نشده است و مشکلاتی که برای حضور پرویز هادی در سه المپیک اخیر روی داد خود داستان مفصلی دارد که این رشته در استان کاملا در محاق قرار دارد و هفته گذشته که افتخارآفرینی و اخبار کشتی گیران ایرانی در اسلو را کار می کردیم، آرزو داشتیم که ای کاش از استان ما هم کشتی گیری در این مسابقات حضور داشت.
اما در رشته های تکواندو و بدمینتون که به زعم بیشتر کارشناسان، آذربایجان شرقی و شهرستان میانه قطب این رشته است متاسفانه با وجود استعدادهای زیادی در المپیک به غیر از مدال برنز یوسف کرمی تا کنون مقام المپیکی در شان نام استان کسب نگردیده است و با وجود تکواندوکارانی از جمله سعید رجبی، هاشم حسینی، امیر محمد بخشی و مربی خوبی چون فرزاد عبداللهی و کسب مقام¬های آسیایی و جهانی، هنوز در المپیک منتظر کسب مقام و افتخارآفرینی این عزیزان هستیم.
در رشته بدمینتون نیز تیم میلاد تبریز که در حال حاضر به عنوان نماینده استان در مسابقات کشوری حضور دارد در تیم بانوان میلاد تبریز از 7 ورزشکار این تیم، به غیر از فاطمه بابایی و فاطمه مونس خواه که از بازیکنان بومی هستند 5 نفر دیگر غیر بومی بوده و از سایر استان های کشور از جمله زنجان و تهران برای تیم تبریزی راکت به دست می گیرند.
در شیرجه ، شنا و ژیمناستیک استان آذربایجان شرقی علیرغم نداشتن امکانات تمرینی و مسابقه ای شیرجه روهای تبریزی چندین سال در دهه اخیر قهرمان مطلق در این رشته بودند و به قول مربیان این تیم تمرینات شیرجه را روی تشک انجام می دادند که واقعا با این نوع تمرینات قهرمانی در کشور برای بچه های بی ادعا واقعا شاهکار بود و یا زهرا بیرامی ژیمناستیک کار و اعجوبه این رشته می توانست یک پتانسیل برای ایجاد انگیزه و الگوی خوب برای تشویق و جذب نونهالان به رشته ژیمناستیک در استان باشد و حضورش در برنامه عصرجدید و افتخارآفرینی با حرکات منحصر بفردش موجب غرور و خوشحالی مردم خطه آذربایجان می شد، که متاسفانه خیلی زود به وادی فراموشی سپرده شد و این در صورتی است که با سرمایه گذاری روی این اعجوبه می توانستیم در مسابقات بین المللی و حتی المپیک صاحب مدال شویم.
در رشته های والیبال، بسکتبال و فوتبال ساحلی با عدم تیمداری شهرداری تبریز به یک باره این سه رشته از هم پاشیده شد و این در حالی بود که بسکتبال و فوتبال ساحلی شهرداری با کسب مقام قهرمانی در لیگ برتر به مسابقات آسیایی هم صعود کرده بودند که بازهم متاسفانه به علت سو مدیریت و نبودن زیر ساختها و سایر مباحثی که بین مدیریت سازمان ورزش شهرداری و شورای شهر تبریز صورت گرفت تمامی این سه رشته نابود شدند و حال خوشبختانه در رشته والیبال نماینده-ای در دسته یک از تبریز حضور دارد که امیدواریم موفق باشد.
در سایر رشته های معروفی چون وزنه برداری، شمشیربازی، تنیس روی میز و شطرنج که آذربایجان شرقی روزگاری قطب این رشته ها بود، به غیر از نام فرزاد باهرارسباران دیگر اسمی به گوش نمی رسد و وضعیت فعالیت کنونی این رشته ها در استان تعریفی نداشته و این در حالی بود که در سه دهه گذشته علاوه بر مسابقات وزنه برداری در سالن فتح خیبر یا مسابقات شمشیربازی جام سرداران که در تبریز برگزار می شد، جام سرداران در رشته فوتبال جایگاه خوبی پیدا کرده بود که متاسفانه چندین سال است که برگزار نمی شود.
حال این مطلب به صورت خلاصه وار درد دلی بود برای کل ورزش آذربایجان که به رشته تحریردرآمد و جا داشت به این مباحث سلسله وار و کارشناسانه نگاه می شد که به علت محدودیت نتوانستیم به صورت کامل به آن بپردازیم و بیشتر مشکلات برخی رشته های دیگر و ارائه راهکار از قلم افتاده است و به هیچ عنوان منظورمان از نقد ورزش در این سه دهه کم کاری هیچ مدیر و مسئول سابق و حال، در راس مدیریت کلان ورزش در آذربایجان شرقی نیست.
امیدداریم مسئولان ورزش در استانمان با درایت و الگو برداری از استان های موفق و حتی کشورهای موفق خارجی، با ایجاد شرایط خوب و مدیریت صحیح، زیر ساخت ها و بسترهای قهرمان و پهلوان پروری را در تمامی شهرها، بخش ها و حتی محله ها و روستاهای استان آذربایجان شرقی ایجاد نمایند تا با سوق دادن جوانان به امر ورزش موجب کشف استعدادها، قهرمانی و افتخار آفرینی برای شهر، استان و کشورمان فراهم آید.
یادداشت: وحید ارضی
انتهای پیام/
درباره نویسنده
