گروه اجتماعی آذرانجمن: کمتر کسی است که نام او و برادرانش را نشنیده باشد. کریم مردانی آذر را می گویم؛ تنها بازمانده خاندان مردانی آذر.
برادران مردانی آذر به «امپراطوران مدرسهساز» هم مشهورند؛ از این سه برادر خیر خستگیناپذیر مدرسه و بیمارستان سازی، غلامرضا مردانیآذر سال ها پیش به دیار باقی رفته و علی مردانیآذر، برادر کوچک، نیز سالهای گذشته به او پیوسته تا کریم مردانیآذر در این عرصه تنها بماند.
حاج کریم با اینکه ازدواج نکرده و هیچ فرزندی ندارد ولی حدود ۶ هزار کودک آفریقایی را تحت سرپرستی خود گرفته و بیش از ۲۵ هزار دانش آموز ایرانی هم به خاطر مدارسی که او ساخته، از نعمت تحصیل بهرهمند شدهاند. بی شک نشان آذر اين خانواده سند افتخار آذربايجان است.
برادران مردانی آذر با خدمات ارزنده ای که به اقشار مختلف مردم در دورترین و محروم ترین نقاط کشور و جهان کرده اند، نامشان در تارک تاریخ همچنان می درخشد.
خانواده مردانیآذر در طی تمام این سال مقابل دوربین نرفتهاند و با هیچ رسانه ای مصاحبه نداشتهاند، تیم خبری پایگاه خبری آذرانجمن افتخار این را داشت تا تنها رسانهای باشد که با تنها بازمانده این خاندان بزرگ ملاقات داشته و مصاحبه انجام دهد تا درددلها و نصیحتهای این انسان بزرگ را در تاریخ ثبت کند.
در لابی هتل کنار میز نشسته است و منتظرمان هست. با دیدن ما از جایش بلند می شود و با قامت نسبتا خمیده اش به عصا تکیه می دهد. منتظر هست تا ما بنشینیم. به گرمی از ما پذیرایی می کند. حتی برایمان چایی می ریزد. وقتی دوربین را در دستمان می بیند تاکید می کند هیچ فیلمی از او نگیریم. هر چه اصرار می کنیم او امتناع می کند. دل پری از برخی مسئولان دارد. از او می خواهیم تا زندگی شخصی اش بگوید اما او دوست دارد بیشتر به مشکلات پرداخت کند تا تعریف و تمجید از خودش!
کریم مردانیآذر می گوید: حدود ۳۰ سال است که به همراه برادران در امور خیریه فعالیت میکنیم، فعالت ما بیشتر بر روی مدرسهسازی متمرکز بود و در تهران، تبریز و دیگر شهرهای آذربایجان شرقی از جمله اهر، هریس، تیکمهداش، تازهکند، صوفیان و … مدرسه ساختهایم.
او می افزاید: اخیرا نیز تصمیم گرفتیم بیمارستان کودکان را در تبریز بسازیم، الحمدالله این بیمارستان را نیز تمام کرده و به دانشگاه علوم پزشکی تحویل دادهایم.
حاج کریم با ابراز رضایت از نگهداری مدارسی که به آموزش و پرورش تحویل داده اند، می گوید: وضعیت مدارسی که ما ساخته ایم خوب است و کوتاهی در این خصوص انجام نمیگیرد، بنده نیز همچنان از مدارس بازدید میکنم و در پی حل مشکلات آنان هر کمکی که نیاز باشد انجام میدهم.
او انگیزهی خاندان مردانی آذر از ورود به مدرسهسازی را اینگونه توضیح می دهد: بنده در دوران جوانی در تهران مغازه خواربار فروشی داشتم، مادرم به مغازه میآمد و برای افراد نیازمند ذغال میبرد، درواقع مشوق اصلی ما در امور خیر، مادرمان بود و او تاثیرگذار ترین فرد در کل زندگی ما بود، به همین دلیل اسم مدارس و بیمارستان خاوران را به نام مادرمان[زهرا] ثبت کردهایم.
حاج کریم حتی از تعداد مدرسههایی که ساخته اند اطلاعی ندارد، همچنین از هزینههایی که برای ساخت این مدارس طی سالهای گذشته پرداخت شده نیز بی اطلاع است. او معتقد است که سرمایه ای که کسب کرده اند برای خودشان نیست، بلکه متعلق به خداست و آنها[سه برادر] تنها وظیفه اجرای این ماموریت را بر عهده داشتهاند.
حاج کریم در پاسخ به این سوال که چرا او و برادران مرحوماش تاکنون مقابل دوربین قرار نگرفته و با هیچ رسانه ای مصاحبه نکرده اند، می گوید: طبیعتا ما برای دوربینها کار نکردهایم و کسی هم ما را وادار به این کار نکرده است، از شما نیز خواهش میکنم هیچ ویدیویی از بنده ضبط نفرمایید!
تنها بازمانده خانواده مردانی آذر درخصوص ثروت و داراییهایهایش هم می گوید: هماکنون به غیر از یک ساک، هیچ دارایی دیگری ندارم؛ سند هیچ زمین، کارخانه و یا خانهای به اسم بنده نیست، اگر غیر از این را ثابت کردید همه آنها را به شما میبخشم!
حاج کریم در پاسخ به این سوال که بعد از سالها زندگی پربار و فعالیت های انسان دوستانه چه توصیه به مردم دارد، می گوید: اجتماع، مانند خانه انسان است، همه وظیفه دارند تا به جامعه خدمت کنند، اگر کسی نسبت به وضعیت خود به اجتماع خدمت نکند و بیتفاوت باشد قطعا مدیون است، این اعتقاد قلبی من است.
حاج کریم از مسئولان علوم پزشکی تبریز گلایه دارد. او در خصوص مشکلات بیمارستان کودکان زهرا مردانیآذر می گوید: حدود ۹ سال است که بیمارستان کودکان را بنا کردهایم و به دانشگاه علوم پزشکی تحویل دادهایم، متاسفانه مدیریت دانشگاه علوم پزشکی تبریز بیشاز حد ضعیف عمل کردند و به دلیل شرایط نامناسب مدیریتی از طرف دانشگاه علوم پزشکی تبریز یک ماه است که دیگر به بازدید از بیمارستان خاوران نمیروم!
مردانی آذر ادامه می دهد: بیمارستان خاوران را ساختیم تا به دانشگاه علوم پزشکی تبریز تحویل بدهیم، ولی متاسفانه احساس میکنم در حال حاضر تلاش های ما به هدر رفته، چون مردم باید اکنون از این بیمارستان استفاده میکردند، اما به دلیل مدیریت ضعیف دانشگاه علوم پزشکی تبریز تا کنون این بیمارستان آماده خدماتدهی نشده است.
او این را هم اضافه می کند: بر اساس توافقی که با دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام داده بودیم، قرار بود بیمارستان خاوران به نحو احسنت تجهیز کنند، اما خواهش میکنم بروید و وضعیت بیمارستان را ببنید، تمام ۲۰۰۰ اتاق بیمارستان را با تجهیزات فرسوده پر کردهاند!
حاج کریم که دل پری از مسئولان فعلی علوم پزشکی دارد، می گوید: در نصب و راه اندازی دستگاهها و تجهیزات پزشکی در بیمارستان کودکان مردانی آذر تبریز کوتاهی میشود، نه تنها اقدامی از طرف دانشگاه علوم پزشکی تبریز برای رفع مشکلات انجام نمیشود بلکه دستگاه های نو بدون هیچ بهره وری گوشه و کنار بیمارستان هدر رفته و در حال فرسوده شدن هستند!
این خیر خوشنام می گوید: دستگاه ام آر آی که با هزینه ۴۷ میلیارد تومان تهیه شده، حالا به حال خود رها شده، همچنین دیگر تجهیزات حتی بستهبندی شان هم باز نشده، چه کسی قرار است به این وضعیت سامان بدهد؟ چرا باید در نتیجه سومدیریت ها این تجهیزات فرسوده و نابود شوند؟
حاج کریم تاکید می کند: مشکلات عدیده ای برای بیماران و همراهان در بیمارستان خاوران وجود دارد که باید با همکاری دانشگاه علوم پزشکی رفع شوند، اما همچنان اراده ای از طرف آنها دیده نمیشود. هدفمان از ساخت بیمارستان خاوران این بود که در بهترین شرایط به بیماران خدمات رسانی انجام شود.
او با بیان اینکه رفع فوری مشکلات بیمارستان کودکان مردانی آذر، باید دغدغه اصلی مسئولان باشد، می افزاید: در نتیجه بی مسئولیتی در این خصوص شاهد هستیم، اقدامات اساسی صورت نمیگیرد. مدیران دانشگاه علوم پزشکی ما را در این ۹ سال جزغاله کردند، سوال من از مسئولین این است که افراد دیگری که قصد اقدام خیر و یا سرمایهگذاری در استان را دارند با دیدن این نامهربانی هایی که به ما شد، آیا برای فعالیت در استان اقدام میکنند؟!
مردانیآذر، در پاسخ به سوال مدیرمسئول آذرانجمن درباره اینکه با در نظر گرفتن کمکاری هایی که از طرف برخی مسئولین انجام میگیرد، آیا تاکنون از ساخت مدرسه و بیمارستان پشیمان شدهاید؟ می گوید: در خصوص مدارس قطعا ثمره فعالیت هایشان را دیدهایم و از شرایط فعلی راضی هستیم، ما فکر میکردیم، تجربه ای که در ساخت مدارس داشتهایم در بیمارستان خاوران نیز تکرار خواهد شد، اما متاسفانه با این اتفاقات مواجه شدیم اما در پاسخ به سوال شما باید بگویم، خیر؛ هیچ موقع از ساخت مدارس و بیمارستان پشیمان نشدهام، گرچه از اقدامات مدیران دانشگاه علوم پزشکی ناراضی هستم، اما همچنان پیگیر مسائل بیمارستان هستم و از راهی که خود آن را درست میدانم فاصله نمیگیرم.
حاج کریم حتی قصد دارد بخش دیالیز و درمانگاه مغز و استخوان در بیمارستان کودکان زهرا مردانیآذر را راهاندازی کند، اما آنطور که خودش میگوید دانشگاه علوم پزشکی در این مورد نیز به هیچ وجه همکاری لازم را انجام نمی دهد و گویا نمیخواهد این بخش راهاندازی شود!
گفتگو: عاطف احدپور
انتهای پیام/