سعید جلیلی بیان کرد: اکنون یک جهان فرصت پیش روی ماست، تا عقب ماندگیهای چندصدساله را در چند سال جبران کنیم.
به گزارش آذرانحمن، سعید جلیلی، کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری دوره چهاردهم در برنامه تبلیغاتی«با مردم» با بیان این‌که «در یک بزنگاه تاریخی قرار داریم»، تصریح کرد: امروز یک فرصت تاریخی پیش روی خود داریم. مطالعۀ دو روند به ما نشان میدهد که ما در یک بزنگاه تاریخی هستیم؛ روند تحولات جهان، روند پیشرفت‌های مردم ایران را نشان میدهد.
جلیلی با بیان این‌که «امروز، یک جهان فرصت پیش روی ما قرار دارد»، خاطر نشان کرد: این فرصت ها میتواند ایران را جهش دهد.عرصه، عرصۀ درنگ و تعارف نیست. این فرصت ها باید به قدرت و پیشرفت و تعالی ملت تبدیل شود. نباید این فرصت تاریخی را از دست داد. اول از همه باید این فرصت ها را شناخت و برای استفادۀ حداکثری از آن برنامه ریزی کرد تا نه تنها مشکلات کشور حل شود، بلکه به پیشرفتی دست یابیم که در تراز شایستگی های مردم ایران باشد و این جز با ایفای نقش همه مردم و استفاده از ظرفیت همگان ممکن نخواهد شد.
وی تحقق این امر را مستلزم نقشۀ راه و برنامه دانست و بیان کرد: برنامه تدوین شده باید بر پایه مطالعات عمیق و با استفاده از تجربه های علمی و عملی باشد و به درکی عمیق از ریشه های مسائل کشور رسیده باشد همچنین این برنامه باید به راهکارهای حساب شده ای دست یافته باشد و سالها روندهای جهانی را با بینشی عمیق دنبال کرده باشد و از دستاوردهای مردم ایران آگاهی داشته باشد، با مطالعۀ شب امتحانی نمیشود در این بزنگاه تاریخی، تصمیم درست گرفت.
جلیلی با اشاره به گفتمان دولت سایه اذعان کرد: در یازده سال گذشته عمده وقت من و صدها نفر از همراهانم در گفتمان دولت سایه، بر شناخت مسائل کشور و راه حل آن ها متمرکز بود. کمتر وقت داشتم تا در جلسات محفلی و گعده های سیاسی شرکت کنم؛ البته این موجب گلایۀ برخی دوستان هم شد. تلاش کردم ذهنم را به روی حاشیه ها و لابی ها و جلسات کم مایۀ سیاسی ببندم و در عوض، درهای دفترم را به روی صدها کارشناس و متخصص و مدیر و دانشمند و فعال اجتماعی و دانشگاهی و … باز کنم، کسانی که از ماندن پشت لابی های خسارت بار سیاسی و مناسبات جناحی خسته شده بودند.
این نامزد انتخابات با تاکید بر این جمله که «رییس جمهور بعدی حتی یک روز هم فرصت تأمل و تردید و تاخیر قبل از شروع دولت ندارد»، اظهار کرد: به اتکای سالها بررسی و آمادگی، حتی یک روز را از دست نخواهیم داد، بلکه از آنجایی که سالها مسائل کشور را سایه به سایه با کمک کارشناسان با تجربه، دقیق و مستمر پیگیری کردیم، از همان فردای انتخابات کار را شروع خواهیم کرد؛ با تصمیمات نقطه زن و راهبردی و البته اولویت دار و نه تصمیم‌های فرعی و نمایشی.
وی از آماده‌سازی ده‌ها دستور و فرمان اجرایی حساب شده خبر داد» و بیان کرد: این دستورات و فرمان ها از روز اول قابلیت پیگیری و اجرا دارد و آماده ایم تا با جدیت به نفع مردم پیاده کنیم.
جلیلی با اشاره به اقدامات دولت سایه در ارائه راهکارهایی برای فروش نفت به دولت شهید رئیسی یادآور شد: قبل از شهید رییسی ادعا می شد نمی توانیم نفت را بفروشیم، ما در دولت سایه راهکارهای فروش نفت در همان شرایط را تهیه کردیم، به دولت وقت دادیم و در همان دولت، فروش نفت شروع شد. کار در دوره شهید رییسی جدی گرفته شد و تکمیل شد و به جایی رسید که فروش ما به بیش از ۱ و نیم میلیون بشکه در روز رسید.
این نامزد انتخابات انضباط مالی را یکی از اصلی‌ترین اولویت های رئیس جمهور آینده دانست و گفت: براساس جمع بندی که بر پایه مطالعه نسبتا گسترده راجع به مالیه ایران ازمشروطه تا امروز داشتم انضباط مالی را امری مهم تلقی می‌کنم. سی سال پیش من رئیس بازرسی وزارت خارجه بودم. بعدها در جایگاه معاون وزیرو بعد هم دبیر شورای عالی امنیت ملی دقیقا این را تجربه کردم و به این نتیجه رسیدم که تا انضباط مالی محقق نشود اکثر بخش‌های دولت مختل خواهد شد.
جلیلی انضباط مالی را اینگونه توصیف کرد: انضباط مالی یعنی چه؟ در تعبیر محاوره ای یعنی حساب_کتاب! شما یک منبع آب دارید. قرار است این منبع با یک شبکه لوله کشی به باغچه های تشنه برسد. اگر لوله ها و شلنگ هایی که قرار است بودجه کشور را به مصارف ضروری برسانند سوراخ باشند و نشتی داشته باشند شما هر چقدر هم که منبع را پرآب کنید باز تشنگی باغچه ها برطرف نخواهد شد. نفت ۲۰ دلار است مشکلات هست، ۷۰ دلار میشود مشکلات هست، ۱۳۰ دلار میشود باز هم مشکل هست. اشکال کجاست؟
وی در همین راستا به ذکر دو مثال برای جلوگیری از هدر رفت انرژی و تاثیر آن بر انضباط مالی پرداخت و ادامه داد: یکی دو نمونه از این نشتی های بی رسیدگی را مثال میزنم که ببینید تحقق انضباط مالی چه تاثیرات بزرگی میتواند داشته باشد. اولین نمونه مسئله میترینگ است. ما سالانه چند میلیارد دلار نشتی و پرتی در تولید و فروش نفت و گاز داریم. چند میلیارد دلار!! چطور دولتی که حساب درآمدهای خود را بطور دقیق نداشته باشد میتواند برای مخارج کشور برنامه ریزی کند؟شما باید اول لوله و آخر لوله انتقال نفت را اندازه بگیرید که همان قدر که وارد لوله میشود خروجی داشته باشد. وگرنه چند درصد از نفت که وارد لوله میشود به خروجی خودش نمیرسد! اصطلاح فنی اش میترینگ است. یعنی اندازه گیری و حساب کتاب پیداکردن. با یک تدبیر حساب شده میشود سالانه از هرز رفتن میلیاردها دلار جلوگیری کرد.
این نامزد انتخابات با اشاره به هدر رفت منابع در حوزه نفت و فراورده های نفتی، تاکید کرد: به خاطر نداشتن اشراف و انضباط، سالانه حدود ۷ میلیارد دلار هدر رفت منابع داریم! دولت نمی داند دقیقا چه میزان نفت تولید و توزیع شده و فروش رفته است. برخی می گویند پرتی در حدود ۴ درصد طبیعی است!!! این یعنی حدود ۷ میلیارد دلار در سال! آیا این عدد طبیعی است!؟ چرا برای دیگر کشورها طبیعی نیست؟ با هزینه ای حدود یک میلیارد دلار، در ظرف چند ماه سالی ۷ میلیارد دلار به منابع دولت اضافه می شود. البته بعد از تلاشهای زیاد در دولت سایه، این موضوع در برنامه هفتم درج شد و باید به سرانجام برسد.
وی ادامه داد: دومین سرفصل مهمی که در همه بخش‌ها آن را با جدیت پیگیری خواهم کرد مشارکت فراگیر و همه جانبه همه احاد و اقشار مردم در پیشرفت کشور است. وقتی از مردم حرف می‌زنیم منظورمان از تخصصی‌ترین فضاها تا توده‌ای‌ترین میدان‌هاست. صدها دانشکده در کشور داریم که کارشان برگزاری کلاس و امتحان گرفتن است. سهم این‌ها از ارزآوری در مملکت چیست؟ نقش دانشگاه در نوشتن برنامه توسعه چیست؟ نقش دانشگاه در جهش اقتصادی، رشد اقتصادی هشت درصد یا گسترش صادرات کشور چیست؟ چه ماموریتی برای دانشگاه تعریف شده تا پیوندهای اجتماعی را محکم کند، تا مرزهای فرهنگی ما را گسترش دهد؟این در حالی است که دانشگاه‌های ما این قابلیت را دارند و همه باید ماموریت پیدا کنند تا در مسیر پیشرفت کشور نقش داشته باشند.
جلیلی با اشاره به برنامه‌های خود برای نقش دانشگاه‌ها در پیشرفت کشور بیان کرد: در دولت ما از نیمسال اول سال تحصیلی بعد هر دانشگاهی این ماموریت را بر دوش خود میبیند و نقش تعریف شده خود در نقشه پیشرفت کشوررا با همت خودش و ذیل اسناد بالادستی پیدا می‌کند. و باز تاکید می‌کنم استفاده از همه این فرصتها نیاز به مشارکت مردم دارد. مشارکت مردم هم – توجه کنید که- یک رهنمود نیست. باید برای این هم مدل داشت. برای هر گروه از مردم.
جلیلی گفت: نمونه دوم از نقش‌آفرینی مردم، همین پول‌هایی است که مردم از ترس از بین رفتن ارزش ان، طلا و سکه و دلار خریداری میکنند البته این وسط راهزن هایی هم هستند که برای کلاهبرداری از مردم کمین کرده اند. من یادم هست در یک شهر محروم سیستان و بلوچستان در سال ۹۶ نزدیک به ۲۰۰ میلیارد تومان، از مردم آن شهر کلاهبرداری شد. اگر طرحهای قرص و محکمی از سمت دولت طراحی و عملیاتی شود که سوددهی خوبی داشته باشد، این پولها به سمت این طرح ها میرود.
وی در همین راستا ادامه داد: پولهای خرد مردم میتواند کارهای بزرگ انجام دهد، دولت می خواهد پروژه های عمرانی به نفع مردم انجام دهد ولی هزینه آن را ندارد از سویی دیگر مردم می خواهند سرمایه های خود را حفظ کنند، ولی زمینه در اختیار آنها نیست.
وی با اشاره به فرصت های اقتصادی در فضای بین الملل گفت: فرجام تولید، صادرات است. باید بازارهای منطقه و جهان دسترسی داشته باشیم پس تعامل سازنده با اکثر کشورها نیاز است. می توان با ۲۰۰ کشور دنیا روابط را توسعه داد. زمانی می گفتند گشایش ایجاد شده است صادرات ما به افغانستان دو برابر کشورهای اروپایی بود. زمانی فقط با سه چهار کشور ارتباط گرفته شد که دشمن ما بودند. در سه سال گذشته نفت ما فروخته شد و بسیاری از کشورها می گویند می خواهند روابط راهبردی با ایران داشته باشند. اجازه نمی دهم نگاه های جزئی مانعی برای همکاری های پرسود برای کشور باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا میگوییم در یک فرصت تاریخی هستیم، تشریح کرد: شناخت جهان، و شناخت این فرصتها، فقط شناخت روندهای سیاسی نیست. یه گام عمیق تر باید نگریست.گاهی دستاوردهای فناورانه چهرۀ سیاسی جهان را تغییرمیدهند.امروز،روندهای فناورانه به یک نقطۀ گلوگاهی رسیده اند؛ و مارادرآستانۀ یک تحول قرار داده اند. تحولی که نه فقط زندگی ها را بلکه حکومت ها را هم میتواند دگرگون کند. نه فقط حکومتها را، بلکه حتی بر ادراک ما از شناخت، حیات، سعادت و حقیقت نیز اثر خواهند گذاشت. امروز جوانان و شرکت‌های دانش بنیان ما در مرزهای دانش حرکت می کنند باید آماده برای جهش باشیم. ما باید جایگاه خود در اثرگذاری جهانی پیدا کنیم.
انتهای پیام/
درباره نویسنده
