بازوبند با ارزش در تراکتور ارزشی ندارد!

گروه ورزشی آذرانجمن/ فیروز عابدی: همواره در ورزش از دیرباز برای مدیریت گروه، کنترل عوامل درونی و بیرونی و ‌‌‌انتقال دستور مربی، فردی از بطن مجموعه به عنوان رهبر انتخاب می‌شود.

«کاپیتان» واژه ایست که در هر مجموعه برای فردی با نقش محوری اطلاق می‌شود. در ورزش هم شخصی که به عنوان  کاپیتان یا رهبر تیم انتخاب و عهده دار چنین مسئولیتی می‌شود و به وظایف خود آگاهی کافی دارد چرا که وی از  تجربه، اخلاق، گفتار و شخصیت منحصر به فرد نسبت به سایر اعضا تیم برخوردار است.

انتقال دستورات مربی، گفتگو با داور و عوامل اجرایی، کنترل حواشی و صحبت با بازیکنان حریف و خودی و در نهایت تعامل با هواداران از شاخصه های کاپیتان محسوب می‌شود.

کاپیتان یک تیم همواره به عنوان بزرگتر و فرد برگزیده برای هم تیمی ها و طرفدارانش الگو محسوب می‌شود چرا که در اکثر رشته های  ورزشی کاپیتان ها جزو محبوب ترین نفرات بین هم تیمهایشان هستند.

همانطور که می دانید در فوتبال روز دنیا کاپیتان‌ها در برخی تصمیمات باشگاه‌ها نیز نقش پررنگی را  ایفا می کنند و در مجموعه باشگاه جایگاه ویژه‌ای دارند.

ژاوی هرناندز، پائولو مالدینی، ایکر کاسیاس، رایان گیگز، خاویر زانتی از جمله کاپیتان‌هایی بودند که علی رغم اینکه در یک مجموعه و باشگاه خود توپ می‌زدند اما در تصمیمات باشگاه برای رسیدن به نتیجه و تحقق اهداف از ارکان اصلی تصمیم گیری بودند و همواره ارتباط بین هوادار، باشگاه و بازیکن با مربی را برقرار می‌کردند.

درنتیجه باشگاه برای قدردانی از زحمات و تصمیمات کاپیتان تیمشان با عزت و خوش‌رویی برخورد کرده و در لحظه جدایی و خداحافظی از مجموعه به پاس قدردانی از زحماتش بازی خداحافظی برگزار می‌کنند و یا با بایگانی کردن پیراهن وی را به تاریخ باشگاه اضافه می‌کنند‌.

اگر در یک برسی کوتاه نگاهی به عملکرد کاپیتان های تیم های فوتبال کشور بی‌ندازیم متوجه حضور کاپیتان های چون علی دایی، کریم باقری، خلیل احمدزاده، علی اکبر استاد اسدی، فریدون فضلی، محرم نویدکیا، علی اصغر مدیروستا، قاسم حدادی فر ها و… می‌شویم که جزو کاپیتان های با اخلاق، بی حاشیه و محبوب هواداران بودند و پس از اتمام دوران بازی حرفه‌ای باشگاه‌ها سعی در حفظ سرمایه و قدردانی از زحمات آنها در مجموعه خود کرده اند‌.

نکته قابل تامل عملکرد تراکتور در قبال کاپیتان‌های تیم خود بعد از صعود به لیگ برتر است که در هیچ مقطع باشگاه به کاپیتان و پیشکسوتان خود ارزش واقعی قائل نشده است.

حضور کاپیتان‌هایی چون محمد نصرتی، مرتضی اسدی، محمد ابراهیمی و مهدی کیانی و نفراتی که دائما با هواداران در تعامل بودند و با مدیریت قوی خود سعی در جمع کردن حواشی درونی و بیرونی داشتند و با رهبری خود در زمین همواره از لحاظ اخلاقی در بالاترین سطح بودند، اما هیچوقت جایگاهی  که در بین هوادار داشتند را در مجموعه باشگاه پیدا نکرده اند.

انتهای پیام/

درباره نویسنده

آذرانجمن