در حال حاضر ایستگاه های دوچرخه‌سواری تبریز تعطیل شده و وضعیت نابسامان برجامانده از راه‌های مخصوص نیز باعث شده تا کسانی که بصورت حرفه‌ای دوچرخه‌سواری می‌کنند، از بین خطوط خیابان یعنی ماشین های درحال حرکت عبور کنند.
به گزارش آذرانجمن، دوچرخه سواری به عنوان یک وسیله حمل و نقل سبک، سالم و محیط‌دوستانه، در حال حاضر بیش از پیش به عنوان یک راهکار موثر برای کاهش ترافیک، آلودگی هوا و حفظ سلامتی افراد مورد توجه قرار گرفته است.
اما در یک نگاه ساده به شهر خودمان تبریز هنوز هم با مشکلاتی مانند عدم وجود زیرساخت‌های مناسب، قوانین نامناسب و عدم آگاهی عمومی درباره مزایای دوچرخه سواری روبرو هستیم و در تلاطم ترافیکی شهر تبریز که روز به روز در حال گسترده شدن است متوقف شده‌ایم.
اگر دقت کرده باشید، زمانی ایستگاه دوچرخه سواری در محله خاقانی تبریز و در خیابان امام خمینی،میدان ساعت واقع شده بود و از لحاظ موقعیت جغرافیایی این مکان در نزدیکی مراکزی مانند بیمارستان بهبود و بیمارستان الزهرا (س) و چهار راه منصور بهشتی و بازار شمس تبریزی و میدان بار تبریز قرار گرفته بود.
نزدیکترین ایستگاه مترو به این مکان، ایستگاه مترو میدان ساعت و نزدیکترین ایستگاه اتوبوس به این مکان، پایانه اتوبوسرانی خاقانی بود که دسترسی به این مکان را برای کاربران حمل‌ونقل عمومی آسان می‌ساخت و روز به روز استقبال از این طرح در شهر افزایش می‌یافت.
اما در حال حاضر نه تنها ایستگاه های دوچرخه‌سواری سطح مرکزی شهر تبریز تعطیل شده بلکه وضعیت نابسامان برجامانده از راه‌های مخصوص نیز باعث شده تا کسانی که بصورت حرفه‌ای دوچرخه‌سواری می‌کنند، خطرات احتمالی را به جان خریده و از بین خطوط خیابان یعنی ماشین های درحال حرکت عبور کنند.
برای ارزیابی اینکه یک شهر واقعا محیط دوستانه برای دوچرخه سواران است یا خیر باید به زیرساخت های دوچرخه سواری توجه داشته باشیم و بدانیم که دارای مسیرهای اختصاصی و ایمن هستیم و آیا این مسیر ها به سایر نقاط شهر مارا متصل می‌کند یا خیر.
در دومین قدم قوانین و مقررات مناسب برای حفاظت از ایمنی دوچرخه سواران مارا به هدفمان نزدیک می‌کند. در ادامه با برنامه های آموزشی و آگاهی سازی درست، می‌توان به نقش بست که استفاده از دوچرخه برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا چقدر می‌تواند راهکار مفید و مهمی را در شهر اجرا کند. این زیرساخت های مناسب آگاه‌سازی اصولی باید دارای پشتیبانی نیز باشد و ایستگاه های پمپاژ، تعمیرگاه های دوچرخه و خدمات حمل و نقل عمومی مناسب برای دوچرخه سواران را محیا کند.
با درنظر گرفتن عوامل مذکور می‌توان به نتیجه‌ای قطعی رسید که شهر تبریز در حال حاضر واقعا محل مناسبی برای دوچرخه‌سواران است یا خیر.
درباره نویسنده
