وقتی «عشق» تنها مزایای شغلی یک معلم است!

به گزارش آذرانجمن، یازدهم و دوازدهم اردیبهشت در تقویم، به نام دو قشر زحمت‌کش و بی‌ادعا رقم خورده است؛ روز کارگر و روز معلم.

چند روز اخیر، بازار تبریکات و قدردانی‌های مجازی داغ شده و به همین بهانه، فرصت را غنیمت شمرده و به بررسی اجمالی دغدغه‌های معلمان عزیز می‌پردازیم.

این خاک، معلمان فداکار زیادی به خود دیده است. یکی دانش‌آموزان را از آتش بخاری نفتی نجات داده، دیگری در بی‌رحم‌ترین روزهای زمستان کیلومترها راه پیاده طی کرده تا به کلاس برسد؛ یکی دیگر با حقوق ناچیزش برای دانش‌آموزان محبوس در قرنطینه کرونا تبلت خریده؛ یکی برای همدلی با دانش‌آموز مبتلا به سرطانش، موهایش را تراشیده و در نهایت، ماندگارترین نقش این قاب زیبا، فداکاری به قیمت از دست دادن جانشان بود.

حالا تصور کنید در همه‌ جای دنیا از چنین قشر جان‌برکفی تقدیر می‌شود و در کشور ما چه ذلت‌هایی که نمی‌کشند؛ حقوق ناچیز و تأخیر در پرداخت آن، کمترین خدمات درمانی و رفاهی، تسهیلات بانکی و مزایای شغلی.

حالا به این لیست اسفناک، مشکلات معلمان مدارس غیردولتی را هم اضافه کنید:

این قشر مظلوم، زیر بار حقوق ناچیز، نبود بیمه و امنیت شغلی کمر خم کرده‌اند. کار زیاد و دستمزد کم، بیمه‌های غیرمنصفانه برخی کارفرمایان که فقط چند روز از ماه پرداخت می‌شود و نبود بیمه در تابستان، از جمله گلایه‌های معلمان غیردولتی است. علی‌رغم پیگیری‌های مستمر، متأسفانه هنوز تغییرات مشهودی در این زمینه دیده نمی‌شود.

بیشتر معلمان غیردولتی که از این پیگیری‌های بی‌نتیجه مأیوس شده‌اند، چشم امید به آزمون‌های استخدامی آموزش‌ و پرورش دوخته‌اند. اما ظاهراً در این زمینه هم با سنگ‌اندازی و سخت‌گیری مواجه می‌شوند.

آخرین آزمون استخدامی آموزش و پرورش در اسفند سال ۱۴۰۲ برگزار شد و تنها امتیازی که برای معلمان غیردولتی در بر داشت، شرط سنی و سهمیه‌ای بسیار ناچیز و بی‌تأثیر بود.

از اسفند ۱۴۰۲ تا امروز، هر از گاهی اخبار برگزاری آزمون استخدامی پخش می‌شود و زمان آن به تعویق می‌افتد. تنها ذی‌نفعان این ماجرا، فروشندگان منابع آزمون و مشاوران این حوزه هستند.

حال با توجه به اظهارات وزارت آموزش‌ و پرورش مبنی بر کمبود نیرو، این سوال مطرح می‌شود:

اگر هدف جذب افراد خبره، باتجربه و کاردان است، چرا روی معلمان غیردولتی حساب باز نمی‌کنید؟!

معلم غیردولتی که سال‌ها با شرایط سخت و دستمزدهای اندک، باز هم خلاقانه، شاد و دلسوزانه در کلاس حاضر شده، قطعاً در برابر تأخیر در پرداخت حقوق هم صبوری می‌کند!

دلسوزتر از آن‌ها برای فرزندان این کشور کجا سراغ دارید؟!

آقای وزیر! معلمان غیردولتی در فشار روانی هستند.

سخت‌گیری‌های برخی کارفرمایان و درخواست‌های نامعقول و طلبکارانه برخی اولیا هر روز افزایش می‌یابد!

لطفاً مدافع حقوق این قشر مظلوم باشید و به‌جای صرف وقت و هزینه‌های کلان و انتظارات ناتمام برای اخذ مجوز برگزاری آزمون استخدامی، برای معلمان حق‌التدریس، قراردادی و غیررسمی تمهیداتی بیندیشید.

✍رعنا شکری