به بهانه روز گندم و نان!
نان هم به کالای لوکس تبدیل شد!
قیمت‌های سرسام‌آور، کیفیت نازل و نبود نظارت! از نان‌های نیم‌پخته تا صف‌های طویل، مردم هر روز بیش از گذشته به این سوال می‌اندیشند: مسئولان کی پای دردِ دل آنان می‌نشینند؟
به گزارش آذرانجمن/ رعنا شکری، تبریز را که بگردی، تقریباً می‌توانی همه‌جور نانی پیدا کنی: لواش، سنگک، بربری، فطیر و نان‌های فانتزی و… اما خیلی نمی‌توان در مورد کیفیت آن ابراز رضایت کرد. به راستی چه بر سر گندم و خمیر می‌آید که نتیجه‌اش یا نان خمیری می‌شود یا خشک استخوانی؟! تقریباً دیگر خبری از نان‌های برشته و خوش‌پخت نیست و با این کیفیت، قیمت‌ها رو به صعود و نامعلوم است!
نان هر محله قیمتی دارد و اگر سر کیسه را شل کنی، می‌توانی نان آپشن‌دار سفارش بدهی: نان کنجدی، خشخاشی، نان سایز بزرگ و…
الحمدلله بساط کارتخوان هم به راه است؛ چشمت را ببندی و کارت بکشی و نانت را بگیری و بروی و کاری با رقم و قیمت نان نداشته باشی. عنوانش هم لاکچری است: «آزاد پز».
تازه باید کلاهت را هم بالا بیندازی که پیشرفته شده‌ای و با فشردن چند دکمه و پرداخت مبلغ ناچیز بیشتری می‌توانی نان را آنلاین سفارش بدهی و دم در خانه تحویل بگیری!
اگر هم جزو این دسته نبودی، باید صبح زود به سمت نانوایی خیز برداری که آن موقع هم یا ته صف خواهی ماند یا با تابلوی “تمام شد” از تو استقبال خواهند کرد.
و اگر به جز این برای خرید نان دنبال گزینه بهتری باشی، پیداکردنش مانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه است…
به راستی در این شهر چه خبر است؟ چرا قیمت مشخصی برای نان نیست؟ اگر هست، چرا فقط روی کاغذ است و مردم بی‌خبر هستند؟ چرا قد و قواره نان‌ها هر روز آب می‌رود؟ چرا مثل صف نفت و کوپن، صف نان تمامی ندارد؟ اصلاً چرا نان هست و نان نیست؟!
و در آخر این سوال بی‌جواب همیشگی: چرا مسئولان رسیدگی نمی‌کنند؟!
آقای مسئول نان! این مردم گرفتاری‌هایشان از سرشان زیاد است و فرصتشان کم. پس همت کنید که در صف خرید نان عمرشان هدر نشود و بروند سراغ زندگیشان!
انتهای پیام/
آذرانجمن
نظرات