نام سردرود برگرفته از نام بانی آن یعنی «سردور» یا «ساردور» از پادشاهان اورارتویی است.
به گزارش آذرانجمن، محمد سامع سردرودی، تاریخ شناس در گفتگو با آذرانجمن در خصوص اسم کهن سردرود عنوان کرد: در زمینه وجه تسمیه و یا نام قدیمی شهرها روستاها و مناطق مختلف میان پژوهشگران اتفاق نظر نیست. هر پژوهشگری بسته به زمینه مطالعات، دانش و اطلاعات و علاقه خود در این زمینه به طرح نظریات مختلف پرداخته است و نام سردرود نیز مستثنی از این قاعده نیست.
مدرس دانشگاه و آموزش و پرورش و مشاور علوم اجتماعی و رفتاری ادامه داد: مطرح ترین و شناخته شده ترین نظر در این زمینه، نظریه مرحوم محمد تقی ذهتابی در کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران است.
سامع سردرودی اضافه کرد: ذهتابی بر این باور بود که نام سردرود برگرفته از نام بانی آن یعنی «سردور» یا «ساردور» است. «ساردور» از پادشاهان اورارتو «پادشاه ساردور دوم» در هزاره اول قبل از میلاد میباشد که به مرور زمان تغییرات آوایی به خود دیده و به شکل «سردری» یا سردرود در آمده است.
وی تاکید کرد: علاوه بر آن استاد سید جمال ترابی نیز بر این باور است که سردرود در اصل تشکیل شده است دو کلمه «سرد» و «ری» ست. میدانیم که «ری» به معنی رود، چشمه و آب است که گویا در این منطقه آب و چشمه سردی جریان داشت که مرور زمان «سرد ری» به مرور زمان با زبان محاوره ای به «سردری» تبدیل شده است.
وی خاطرنشان کرد: در متون مختلفی که از دوره اسلامی بر جای مانده در منابع مختلف ما شاهد ذکر نام سردرود در برخی از منابع «سردحرود» «سررود» در خصوص نام این شهر کنونی هستیم.
وی اظهار کرد: در منابع مختلف دوره قاجار و پس از آن در اکثر منابع به شکل کنونیاش یعنی سردرود ذکر شده است. در حال حاضر در منابع رسمی و اداری سردرود و در زبان محاورهای این شهر «سردری» نامیده میشود.
درباره نویسنده
