به گزارش آذرانجمن، بحران کمبود برق در ایران، به خصوص در فصل تابستان، موضوعی جدی به شمار میآید. اما نکتهای که در رابطه با این بحران باید بررسی شود، میزان کمبود برق در ایران است که آینده کشور را با خطر جدی روبرو میکند.
با در نظر گرفتن این مسئله اساسی و کمبود ۱۷هزار مگابایتی برق در ایران که به پاشنه آشیل تامین برق در کشور تبدیل شده، آذرانجمن در گفتگو با عرفان باقرزاده، کارشناس انرژی به بررسی این موضوع پرداخته است.
عرفان باقرزاده کارشناس انرژی در پاسخ به سوال خبرنگار آذرانجمن در خصوص دلایل کمبود برق در کشور اظهار کرد: قبل از پرداختن به موضوع ناترازی میبایست به شکل اختصار به موضوع مصرف برق پرداخت. مصرف برق ارتباط مستقیم با توسعه دارد بدین معنی که هر قدر مصرف زیاد باشد نشان از توسعه بیشتر در کشورها میباشد.
وی افزود: به گفته کارشناسان و متخصصان این حوزه ، برای تامین ۱۸ هزار مگاوات کسری انرژی میبایست ۲۱ میلیارد دلار سرمایهگذاری در طی ۵ سال انجام پذیرد. لازم به ذکر است که تقاضای انرژی برق سالانه ۵ الی ۸ درصد افزایش مییابد. و با در نظر گرفتن این موضوع ما بعد از ۵ سال به ۱۱۰ هزار مگاوات نیرونیاز خواهیم داشت که با توان فعلی فقط ۶۲ هزار مگاوات قابل تامین است.
باقرزاده ادامه داد: با چنین شرایطی ۵ سال دیگر ناترازی انرژی در ایران نه ۱۷ هزارمگاوات بلکه ۴۸ هزار مگاوات خواهد بود که برای تامین این ناترازی دولت میبایست ۶۰ میلیارد دلار سرمایهگزاری کند. البته نا گفته نماند که درآمد نفتی در سه سال دولت ریسی ۸۰ میلیارد دلار بود.
در ادامه گفتگو باقرزاده در پاسخ به سوال خبرنگار آذرانجمن در مورد اینکه وزارت نیرو بارها از افزایش ظرفیت نیروگاه ها و احداث نیروگاه های جدید سخن به میان آورده چرا (وزارت نیرو) با این شرایط قادر به حل بحران برق در کشور نیستند، پاسخ داد: افزایش ظرفیت نیروگاه در ایران از میزان تقاضا برای انرژی کمتر است و از طرفی هم برخی از نیروگاهها به دلیل فرسودگی از مدار خارج میشوند و عملا افزایش ظرفیت صورت نمی گیرد و اگر واقعگرایانه به موضوع نگاه کنیم، دولت نخواهد توانست که چنین رقمی را برای تامین ناترازی برق تخصیص دهد.
وی در پایان سخنان خود گفت: پس بنابراین بهترین راه برون سپاری و خلع مسئولیت دولت در تامین برق است. دولت باید با ایجاد روابط حسنه با جهان تلاش کند سرمایهگذاران بین المللی در این حوزه را برای سرمایه گذاری در حوزهی انرژی به ایران جذب کند و از طرف دیگر بخش خصوصی را ملزم کند که برق مصرفی خودشان را از طریق نیروگاههای احداثی خود تامین کنند.