آبونمان تلفن ثابت؛ هزینه‌ای که مردم می‌دهند تا مخابرات عقب نماند!

به گزارش گروه اجتماعی آذرانجمن؛ مهدی شیخ زاده: قبض‌های تلفن ثابت امروز بیش از آنکه منعکس‌کننده مصرف واقعی باشند، خلاصه‌ای از هزینه‌های تحمیلی‌اند. آبونمانی که با عنوان «نگهداشت شبکه» دریافت می‌شود، در عمل باری است که به‌جای اصلاح ساختار و نوسازی واقعی، بر دوش مردم افتاده است.

این در حالی است که کیفیت خدمات نه‌تنها ارتقا نیافته، بلکه اختلال‌ها و فرسودگی شبکه مسی همچنان پابرجاست.

از سوی دیگر، سال‌هاست الگوی مصرف مردم تغییر کرده و بخش عمده تماس‌ها از طریق تلفن همراه انجام می‌شود. با وجود این، مخابرات همچنان مشترکان را صرفاً بابت «داشتن خط» جریمه می‌کند، نه بابت میزان استفاده.

و عجیب‌تر اینکه تماس‌های تلفن ثابت با تلفن همراه نیز جداگانه و با تعرفه‌ای بالا محاسبه می‌شود؛ یعنی مردم هم آبونمان می‌دهند و هم برای هر تماس مازاد هزینه می‌پردازند.

در چنین شرایطی، مدل اقتصادی مخابرات همچنان گذشته‌محور باقی مانده است. مصرف واقعی در تلفن همراه رخ می‌دهد اما هزینه ثابت و افزایشی در تلفن ثابت از مردم گرفته می‌شود.

این تناقض نشان می‌دهد که ساختار مخابرات خود را با واقعیت زندگی مردم و تغییرات بازار ارتباطات هماهنگ نکرده است.

نگران‌کننده‌تر آن است که هنوز شفاف نیست مبالغ آبونمان دقیقاً کجا صرف می‌شود. مشترک نمی‌داند چرا با وجود دریافت هزینه‌های ثابت، توسعه فیبر نوری به کندی پیش می‌رود و شبکه همچنان فرسوده است.

به‌جای رقابت سالم و ارتقای خدمات، ساده‌ترین مسیر انتخاب شده: فشار مالی مستقیم بر کاربران.

در نهایت، مشترک امروز نه برای مصرفش، بلکه برای جبران عقب‌ماندگی‌های ساختاری مخابرات پول می‌دهد. آبونمانی که قرار بود «نگهداشت شبکه» باشد، به منبع درآمدی ثابت و بی‌پاسخگویی تبدیل شده است.

و اگر این روند ادامه یابد، تلفن ثابت نه یک خدمت ضروری، بلکه نماد هزینه‌سازی بدون ارزش افزوده خواهد شد.

انتهای پیام/