چرا مقابل توهین های قومیتی سکوت کرده بودید؟

به گزارش آذرانجمن به نقل از رسانه رسمی، باشگاه تراکتور همواره به‌دنبال ایجاد فضایی آرام، سالم و به‌دور از تنش در سکوهای ورزشگاه‌ها بوده و در همین راستا، هیچ‌گاه قصد دامن‌زدن به حواشی و تنش‌های غیرضروری را نداشته است. در شرایطی که تیم فوتبال تراکتور در سه جبهه رقابتی فشرده حضور داشته و تمرکز کامل مجموعه باشگاه بر انجام مسابقات و حفظ آرامش تیم بوده، متأسفانه حریف با بهره‌گیری از تمامی ابزارهای رسانه‌ای و غیرورزشی، تلاش کرده است شکست خود را توجیه کرده و با عبور از مرزهای اخلاقی، فضای فوتبال را متشنج کند. از این‌رو، باشگاه تراکتور خود را ملزم به واکنش و شفاف‌سازی در برابر این رفتارها می‌داند.

باشگاه تراکتور همان‌گونه که پیش‌تر اعلام کرده است، اهانت، توهین و شعارهای ضد روح ورزش در تمامی ورزشگاه‌های کشور را محکوم می‌کند و همواره از جمله باشگاه‌های زخم‌خورده در این زمینه بوده است.

اما جای سؤال است که چرا در سال گذشته، هنگامی که به مادر علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل‌زاده توهین شد، هیچ واکنش مناسبی از سوی باشگاه پرسپولیس یا اعضای این تیم – که به زعم خود اسطوره هستند – مشاهده نشد؟ چرا هیچ یک از آن‌ها هواداران خود را به آرامش دعوت نکردند؟ پاسخ روشن است: این اقدامات سازماندهی‌شده بود.

عبور از انسانیت، لگدمال کردن حرمت خانواده‌ها و عقده‌گشایی و نفرت‌پراکنی، سال‌هاست توسط باشگاه پرسپولیس آغاز شده و سال گذشته به اوج خود رسید. زمانی انسانیت لگدمال شد که به علیرضا بیرانوند – کسی که موفقیت‌های شما مرهون اوست – و به خانواده‌اش توهین شد. زمانی لگدمال شد که پس از پایان بازی، با تشویق اعضای تیم شما، شعارهای قومیتی سر داده شد.

محکوم کردن توهین صرفاً به زبان نیست. باشگاه پرسپولیس باید به صورت عملی اعلام کند که چه اقداماتی برای مقابله با اتفاقات ورزشگاه آزادی انجام داده است؟ آیا برخورد جدی با اعضای کانون هواداران خود داشته است؟

سال‌هاست شما فوتبال کشور را به مسیر خطرناک کشانده‌اید و مدیر تیم شما پس از بازی وعده جبران اتفاقات را داد. به نظر می‌رسد دوستان از همین حالا سناریو و برنامه‌ریزی خود برای بازی‌های فصل بعد را آغاز کرده‌اند.

باشگاه تراکتور تأکید می‌کند که هرگونه توهین به اشخاص، از جمله کریم باقری، محکوم است و هیچ‌گاه رضایتی به بی‌احترامی به هیچ فردی وجود ندارد. با این حال انتظار می‌رفت آقای باقری که خود از دل فوتبال تبریز برخاسته، نیمی از مسیر رشد فوتبالی‌اش را در تراکتور طی کرده و از این باشگاه به فوتبال ایران معرفی شده است، در دیدار فصل گذشته و در جایگاه سرمربی پرسپولیس نسبت به شعارهای نژادپرستانه هواداران تیمش واکنش نشان دهد. سکوت ایشان در زمانی که به ترک‌زبانان، همچنین به مادر علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل‌زاده توهین می‌شد، قابل اغماض نیست. اگر امروز کم‌احترامی به ایشان رخ داده، این موضوع مورد تأیید نیست، اما ریشه این اتفاق را باید در همان سکوت معنادار جست‌وجو کرد.

همچنین خطاب به آقای حمید درخشان که امروز در حمایت از کریم باقری سخن گفته‌اند، این پرسش مطرح می‌شود که شما به‌عنوان فردی ترک‌زبان، چرا در زمانی که در ورزشگاه آزادی به ترک‌زبانان توهین می‌شد، سکوت اختیار کردید؟ زمانی که به شاگردان شما و خانواده‌هایشان اهانت می‌شد، چرا واکنشی نشان ندادید و چرا در آن مقطع سکوت مطلق حاکم بود؟ آقای درخشان، پیش از اتفاق مربوط به شجاع خلیل‌زاده، چهار بازیکن پرسپولیس با خوشحالی‌های نامتعارف در مقابل چشمان هواداران تراکتور، جو ورزشگاه را متشنج کرده بودند؛ اگر شما قضاوتی یک‌طرفه ندارید، چرا رفتار این بازیکنان را محکوم نمی‌کنید؟ این رفتارهای دوگانه تا چه زمانی قرار است ادامه داشته باشد؟

این پرسش را از آقایان باقری و درخشان، به‌عنوان ترک‌زبانان فوتبال ایران، مطرح می‌کنیم: زمانی که هواداران تیم محبوب‌تان به ترک‌زبانان توهین کرده و شعارهای زننده و نژادپرستانه سر می‌دادند، آیا پیش فرزندانتان خجالت‌زده نشدید؟ البته که ما در برابر فرزندانمان خجالت کشیدیم که ترک‌زبانانی چون شما در برابر توهین به هویت خود سکوت کردند. واقعاً فوتبال برای شما تا این حد مهم است که در مقابل بدترین توهین‌ها به هویت‌تان، سکوت اختیار کردید؟

واقعا برای عده ای تاسف میخوریم که بخاطر افکار پوچ از همه چیز از جمله شرف، دین، وجدان، نژاد، زبان، اصل، نسب و ذات خود عبور کرده و سکوت می‌کنند و عدالت را زیر پایشان له می‌کنند تا به اهداف دنیوی برسند.

انتهای پیام/