«قمه‌کشی» نشانه‌ای از خلأ فرهنگی و ضعف نظام تربیتی
قمه‌کشی و خشونت‌های خیابانی در سال‌های اخیر به تیتر نخست اخبار تبدیل شده و امنیت و آرامش جامعه را نشانه گرفته است.
به گزارش گروه فرهنگی آذرانجمن/رعنا شکری: در سال‌های اخیر، قمه‌کشی و خشونت‌های خیابانی به تیتر اول اخبار روز بدل شده است؛ پدیده‌ای که موجب ناامنی، رعب و وحشت در جامعه شده و چهره‌ای خشن از زندگی شهری را به نمایش گذاشته است.
این خشونت‌ها تنها یک قربانی فردی ندارند، بلکه زندگی خانواده‌ای را برای مدت‌ها تحت تأثیر قرار داده و مسیر سرنوشت آنان را تغییر می‌دهند. تا چند سال پیش برخوردهای جدی‌تری با این جنایت‌ها صورت می‌گرفت، اما شواهد نشان می‌دهد که مجازات‌های اخیر بازدارندگی کافی نداشته است.
امروز در صدر بسیاری از اخبار، خبر دستگیری اراذل و اوباش به چشم می‌خورد؛ اما این دستگیری‌ها اغلب به تعهدی کوتاه یا برخوردی سطحی ختم می‌شوند و نتیجه آن بازگشت افراد به خیابان با جسارت بیشتر است.
این پرسش جدی مطرح است که چنین افرادی جرأت حمل سلاح سرد، ایجاد رعب عمومی و تعرض به جان مردم را از کجا پیدا می‌کنند؟ آیا اصلاح‌پذیرند؟ و قانون برای بازپروری آنان چه اقداماتی انجام می‌دهد؟
البته مسئولیت این وضعیت تنها متوجه دستگاه قضایی نیست؛ خانواده‌ها، نهادهای تربیتی و رسانه‌ها نیز در این روند نقش دارند. کارشناسان ریشه این خشونت را در عواملی چون طلاق، بیکاری، اعتیاد و فقر می‌دانند. از سوی دیگر، آموزش مهارت‌هایی مانند کنترل خشم در جامعه جدی گرفته نمی‌شود.
اگر تربیت در خانه و مراکز آموزشی درست اتفاق بیفتد، خویشتن‌داری به فضیلتی اخلاقی تبدیل خواهد شد و دیگر نشانی از بزدلی تلقی نمی‌شود. اگر کتاب و مطالعه جایگزین وقت‌گذرانی در فضای مجازی شود، قمه جای قلم را نخواهد گرفت. اگر سالن‌های ورزشی و فرهنگسراها همپای سالن‌های زیبایی رشد کنند، دیگر عربده‌کشی و سلاح‌کشی نشانه‌ای از قدرت و توجه‌طلبی نخواهد بود.
در نهایت، اگر به سلامت روان کودکان و نوجوانان بیش از مدگرایی پرداخته شود، دیگر عقده‌های سرکوب‌شده به جان و مال مردم خالی نخواهد شد. حتی برخی افراد موجه و بی‌سابقه، برای دفاع از جان خود به نگهداری سلاح سرد روی آورده‌اند؛ اما این نیز راه‌حل نیست و تنها صورت‌مسئله را تکرار می‌کند.
شاید تنها راه جلوگیری از تبدیل قمه‌کشی به فرهنگ خیابان، درنگی کوتاه، حفظ خونسردی، یک نفس عمیق و ترک صحنه در لحظات بحرانی باشد.
رعنا شکری
نظرات