سهم فراموش شده ورزش آذربایجان!

گروه ورزشی آذرانجمن: روزی روزگاری کمتر رشته ورزشی در کشور یافت می‌شد که خطه آذربایجان به ویژه تبریز در میان بهترین های آن رشته سهمی نداشته باشد.

کیست که تیم پر آوازه پترشیمی تبریز در رشته دوچرخه سواری را با چندین عنوان قهرمانی داخلی و آسیایی فراموش کرده باشد، تیمی که با درخشش بومی ها و جذب ستاره ها همواره در ایران و آسیا حرف اول را میزد حالا اما تنها به یک اسم در تاریخ خلاصه می‌شود. این افول تنها به این تیم و به این رشته ختم نشده و در سایر رشته های قهرمانی نیز تبریز کیلومتر ها از رقبای خود عقب مانده است.

اگر چه در این رابطه نمیتوان از قصور مدیریت ورزش استان در طول سالیان گذشته ساده عبور کرد اما در این بین غیبت بزرگ شرکت های خصولتی در عرصه های ورزش قهرمانی به نوبه خود بسیار تاثیر گذار بوده است.

مسئولیت اجتماعی شرکت های دولتی و خصوصی که براساس آن باید نسبت به جامعه و فضایی که در آن فعالیت می‌کنند احساس مسئولیت بکنند همواره مورد بی توجهی قرار گرفته گاهی نیز با ادعای کاشت درخت از آن شانه خالی می‌شود در حالی که میتواند عالمی بر رشد ورزش قهرمانی در جامعه شده و سلامت روانی جامعه را در پی داشته باشد

پتروشیمی تبریز، کلر پارس، فولاد میانه، تراکتور سازی، پایشگاه تبریز، کاوه سودای مراغه نمونه ای از چندین و چند شرکت بزرگ هستند که میتوانند در ذیل مسئولیت های اجتماعی قدم های بسیار مثبتی در خصوص سرمایه گذاری در ورزش برداند شرکت هایی چون پالایشگاه و پتروشیمی که هرساله آلودگی ناشی از فعالیت آنان نقل محافل رسانه ای می‌شود می‌بایست در خصوص انجام مسئولیت های اجتماعی خود جدی تر عمل کنند تا به نوعی دِین خود به منطقه را ادا کرده باشند.

و چه موضوعی بهتر از ورزش که در بسیاری از رشته ها با سرمایه گذاری اندک میتوان هم به استعداد ها فرصت بروز داد و هم نشاط را به جامعه تزریق کرد

آنچه مشخص است، لزوم انجام مسئولیت های اجتماعی در جایگاهی نخواهد بود که صرفا با ورزش کارکنان ، کاشت چند درخت و… بشود ساده از کنار آن عبور کرد و لازم است شرکت های خصولتی با جدیت بیشتری در این عرصه پا در میدان عمل بگذارند اتفاقی که بی شک میتواند برای شرکت های خصوصی نیز انگیزه بزرگی باشد تا وارد ورزش قهرمانی شده و در رشته هایی که به هزینه های سنگین نیاز ندارد تیمداری بکنند.

انتهای پیام/