به گزارش آذرانجمن به نقل از فرادید، فرهنگ چانکای (Chancay) یک تمدن پیش-اسپانیایی بود که در دورۀ متاخر امپراتوری اینکاها در سواحل مرکزی پرو از حدود سال ۱۰۰۰ تا ۱۴۷۰ میلادی توسعه یافت. این فرهنگ مراکز شهری بزرگی با تپههای هرمی و ساختمانهای پیچیده ساخت که در انواع مختلفی از سکونتگاهها یا آیلوسها که توسط رهبران یا کوراکاها کنترل میشد، سازماندهی میشدند. باستانشناسان دانشگاه ملی سن مارکوس به رهبری پیتر ون دالن لونا، در کاوشهای اخیرشان مقبرۀ یک چهرۀ برجسته و عالیرتبه از این تمدن را در گورستانی در دره چانکی کشف کردهاند. این بزرگترین مقبرهای است که تا به حال در این گورستان کشف شده است. این مقبره یک گودال مرطوب به عمق شش متر و طول و عرض هفت متر است و حاوی بقایای یک شخص اشرافی است که درون یک اتاقک بزرگ محافظت میشود. این مقبره همچنین حاوی بقایای پنج فرد دیگر است که به عقیدهی باستانشناسان ممکن است بستگان، فرزندان یا خدمتکاران این فرد باشند که بعد از مرگش قربانی شدهاند. یافتهی منحصر به فرد این مقبره، کشف یک پاروی چوبی است که تا به امروز در حفاری بیش از ۸۰ گور دیگر چانکی در گورستان، نمونه دیگری از آن یافت نشده است.