تنظیمات
اندازه فونت :
چاپ خبر
شماره : 48057
تاریخ : 10 اردیبهشت 1402 :: 22:31
حوزه : اسلایدر, برگزیده اخبار, ورزشی, یادداشت
سقوط دوباره ماشین سازی؛ کی بود کی بود من نبودم! تا این لحظه هیچ کس از مسئولین استانی تا ورزشی مسئولیت نابودی شناسنامه فوتبال آذربایجان را بر عهده نگرفته اند و شاید در آینده ناگفته های زیادی از پشت پرده نابودی سبز قابایان نمایان شود.

گروه ورزشی آذرانجمن/ فیروز عابدی: تیم فوتبال ماشین سازی تبریز بعنوان قدیمی ترین باشگاه شمال غرب کشور بعداز سقوط پلکانی از لیگ برتر به لیگ یک و از لیگ یک به لیگ دو، حالا خود رادر لیگ دسته سه میبیند. شاید نسل امروزی فوتبال دوستان از گردن کلفتی و یقه گیری تیم ماشین سازی درسطح اول کشور در مقابل تیم های استقلال، پرسپولیس، شاهین بهمن، کشاورز و... اطلاعی نداشته باشند اما ورزشگاه پیر باغشمال تبریز شاهد عظمت و بزرگی این تیم بوده است. دربی آذربایجان بین سبز قبایان و رقیب دیرینه تیم تراکتور در دهه پنجاه تا هفتاد و اوایل دهه ۸۰ در استادیوم باغشمال درحالی برگزار میشد که تعصب هوادران این دو تیم داغ ترو پر هیجان تر از دربی سرخابی های پایتخت بود. نکته تاریک و تلخ این سقوط بی کفایتی و بی مهری کارخانه ماشین سازی درحق تیم خود و میراث پیشکسوتان ورزش آذربایجان بود بطوری که عدم حمایت از تیم باعث واگذاری از کارخانه به اداره ورزش و جوانان و عدم توان تیمداری و تامین منابع مالی توسط این اداره باعث شد تا هیات فوتبال استان در چندین مقطع به صورت تحمیلی و در مقطعی خودجوش وارد گود شود تا تیم ماشین سازی از بلاتکلیفی نجات یابد و تعیین مالکیت را به عهده بگیرد. درحالی که این اداره نیز بخاطر بدهی های کلان و هزینه های بالا از تیم داری انصراف داد و تیم را به شهرداری و سپس به کارخانه گسترش فولاد و گروه دریک تحویل داد. اگرچه در ظاهر چنان بنظر می‌رسید که کارخانه گسترش فولاد و مجموعه آقای زنوزی در اوایل هزینه های زیادی را صرف و با آوردن  بازیکنان باکیفیت جان تازه ای به این تیم بخشید اما قانون عدم مالکیت مشترک دو تیم توسط یک مالک بهانه ای شد تا شروعی بر روند نابودی سبز قابایان باشد و حرف و حدیث واگذاری، فروش وتغییر مالیکت دوباره بر سر زبانها بیفتد‌. یک شبه و ناگهان مدیریت این تیم باریشه آذربایجان به استاد دانشگاهی به نام یونس قربانی سپرده شد و همه با حیرت و انگشت به دهان شاهد افتضاح مدیریتی به تمام معنا بودند تا روند نابودی این تیم تکمیل گردد. اما جالب اینجاست که آقای قربانی بار‌ها اعلام کرده مالکیت اصلی تیم ماشین سازی در اختیار آقای زونوزی قرار دارد و اینگونه استنباط می‌شود که عملا انتقال این تیم به وی صرفا حالت صوری داشته و برای دور زدن قانون انجام شده است. اما دست آخر تا این لحظه هیچ کس از مسئولین استانی تا ورزشی مسئولیت نابودی شناسنامه فوتبال آذربایجان را بر عهده نگرفته اند و شاید در آینده ناگفته های زیادی از پشت پرده نابودی سبز قابایان نمایان شود. انتهای پیام/