گروه اقتصادی آذرانجمن/عاطف احدپور: تبریز جزء برترین شهرهای ایران در زمینه صنایع دستی شناخته می شود. فرش، یکی از صنایع بسیار مطرح تبریز است که شهرتی جهانی دارد تا جایی که شورای جهانی صنایع دستی، تبریز را به عنوان “شهر جهانی بافت فرش” معرفی نموده است و صدها کارگاه و هزاران بافنده در این صنعت مشغول فعالیت هستند. یکی دیگر از حوزه های مهم در صنایع دستی تبریز، صنعت چرم است که با قدمتی طولانی به نوعی برند و معرف این شهر می باشد. تبریز به واسطه داشتن کارخانه‌های متعدد چرم سازی و کارگاه‌های تولید کفش، کیف و سایر محصولات چرمی، بیشتر از ۸۰ درصد از چرم و کل محصولات چرمی کشور را تولید می‌کند و علاوه بر تامین نیاز داخلی، در بخش صادرات چرم و محصولات مربوط به آن هم فعال است. امروزه بیش از ۲۵۰ کارگاه تولید چرم در شهر تبریز وجود دارد که اکثر آنها در تولید چرم سنگین و تعدادی هم در تولید چرم سبک فعالیت می‌کنند. همچنین آمار‌ها نشان می‌دهد که شهر تبریز با داشتن بیش از پنجاه واحد صنعتی بزرگ در صنعت کیف و کفش چرمی، قطب چرم کشوربوده و نشان تجاری محصولات چرمی کشور را به خود اختصاص داده است. اما در سالهای اخیر این دو برند عمده و جهانی تبریز که علاوه بر ارزش معنوی، در طول تاریخ سهم بزرگی از اقتصاد این شهر را تشکیل داده، رو به افول بوده است. سهم ایران و تبریز در بازار جهانی فرش بطور چشمگیری کاهش یافته و صنعت کفش تبریز نیز حال و روز خوبی ندارد. سهم کفش تبریز حتی در بازار داخلی نیز کاهش یافته و با روند فعلی و بدون برنامه ریزی های اصولی و کارشناسی، این روند کاهشی ادامه خواهد داشت. به نظر می رسد روزمرگی و بی برنامگی مسئولین، برندهای معتبر تبریز را به خطر انداخته است. با توجه به اینکه تبریز با دو محصول فرش و کفش در ایران و جهان شناخته می شود و بازار این محصولات در اقتصاد این کهن شهر تعیین کننده می باشد و افراد بسیار زیادی در این صنایع مشغول فعالیت بوده و امرار معاش می کنند، لازم است توجه بیشتری به امر تولید و بازاریابی در این حوزه شود که در صورت استفاده بهینه از این ظرفیت و مزیت، مطمئنا در رونق اقتصادی تبریز بسیار تاثیرگذار خواهد بود. در راستای احیای صنعت فرش و کفش تبریز در مرحله اول باید متولی دولتی این صنایع مشخص شده و بصورت سازمان یافته و برنامه ریزی شده به احیا و رونق این صنایع اقدام کند. کاری که مشابه آن در کشورهای دیگر و در مورد صنایع و برندهای بسیار ضعیف تر از برندهای قدرتمند تبریز انجام شده است. به عنوان مثال در کشور ترکیه از کوچکترین ظرفیت های موجود در شهرهای مختلف این کشور با برنامه ریزی های دقیق و حجم تبلغات گسترده، برندسازی هایی انجام می شود که از طریق جذب گردشگر و صادرات محصولات، درآمدزایی سرشاری برای این کشور در پی دارد. برگزاری جشنواره های ملی و بین المللی، تبلیغ در میادین ورزشی بزرگ و رسانه های معتبر ایران و جهان، معرفی محصولات در رویدادهای مهم فرهنگی ملی و بین المللی، تبلیغات شهری، تولید تیزرهای تبلیغاتی باکیفیت به زبان های مختلف مناسب بازارهای هدف و استفاده از ظرفیت تلویزیون و سینما از جمله اقداماتی است که برای احیای برندهای رو به افول تبریز لازم است انجام شود تا از مرگ آنها در بلندمدت جلوگیری شود. انتهای پیام/