گروه محیط زیست آذرانجمن/هادی میدانی: تبریز به عنوان یک کلانشهر صنعتی و پرجمعیت مانند سایر شهرهای هم تراز از معضل آلودگی هوا به خصوص در فصول سرد سال رنج می برد. نیروگاه، پالایشگاه، کارخانه های بزرگ و تعداد زیاد خودروها از جمله عوامل موثر در آلودگی هوای این شهر عنوان می شود. عواملی که مشابه آنها را در سایر شهرهای بزرگ و صنعتی نیز می توان یافت. همچنین مازوت سوزی در نیروگاه تبریز به عامل مضاعفی در آلودگی شدید هوای تبریز تبدیل شده بود که خوشبختانه فعلا این مورد با فشار افکار عمومی متوقف شده است. برای کاهش تاثیرات مخرب آلودگی های ناشی از این عوامل، راهکارهای مختلفی ارائه می شود که در بکارگیری این راهکارها، موانع و مشکلاتی وجود دارند از جمله تامین منابع کافی که باید با توجه به امکانات موجود انتظار اجرایی شدن آنها را داشت. اما در مورد کلانشهر تبریز با معضل دیگری به نام فرسودگی ناوگان حمل و نقل عمومی نیز مواجه هستیم. معضلی که علاوه بر کاهش کیفیت و ایجاد اختلال در حمل و نقل عمومی، بر آلودگی هوا نیز بسیار تاثیرگذار می باشد. طبق اظهارات کارشناسان، حدود 75 درصد آلودگی هوا ناشی از وسایل نقلیه می باشد که ناوگان حمل و نقل عمومی سهم قابل توجهی از این میزان را به خود اختصاص داده است. بنابراین می توان گفت یکی از راهکارهای دم دستی برای کاهش میزان آلودگی هوای تبریز، نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی است تا علاوه بر بالا بردن کیفیت خدمات و رفاه حال شهروندان، از تاثیرات مخرب آلودگی ناشی از این ماشین آلات در سلامت شهروندان کاسته شود. طبق آمار ارائه شده از سوی مسئولین، 600 دستگاه اتوبوس بسیار فرسوده در تبریز فعال هستند که هر کدام مانند یک کارخانه تولید مواد سمی در درون شهر در حال گشت زنی می باشند. گفتنی است علاوه بر لزوم نوسازی این اتوبوس ها، حداقل به سه برابر این تعداد برای توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی تبریز نیاز است. با این حال به جهت اولویت سلامت شهروندان، از رده خارج شدن این اتوبوس های فرسوده و جایگزینی آنها با اتوبوسهای جدید ضروری به نظر می رسد. انتهای پیام/