گروه اجتماعی آذرانجمن: کهن‌شهر تبریز با ظرفیت بالای اقتصادی، گردشگری و صنعتی در یک قرن گذشته گام‌هایی اساسی برای طی مسیر توسعه برداشته است، ولی باید توجه کنیم که در دنیای امروز و براساس تعاریف جدید از مفهوم توسعه، طی طریق پیشرفت در این شهر تاریخی سرعت سابق را نداشته و نیازمند خونی تازه در رگ‌های این شهر است تا راستا و سرعت پیشرفت سابق را احیا و ریل‌گذاری مسیر توسعه برای آتیه شهر را تسهیل سازد. با توجه به شرایط ویژه شهر تبریز از نظر موقیعت تاریخی وجغرافیایی و همچنین شرایط مدیریت اقتصادی این شهر نمیتوان الگوبرداری از شهرهای توسعه یافته جهان را روشی مناسب در جهت پیشرفت این شهر دانست و با مدیریت صحیح در طی برنامه های توسعه ای مناسب، نه تنها نیاز به الگوبرداری را میتوان مرتفع کرد بلکه در یک دهه می‌توانیم شهر را با گام هایی صحیح به الگویی در سطح منطقه تبدیل کنیم. نمی‌توانیم چشم بر ضرورت نیاز به انباشت سرمایه در امر توسعه ببندیم. انباشت سرمایه بدون ارائه مشوق های سرمایه گذاری از طرف ارگان مسئول یعنی شهرداری و حمایت مستمر از سرمایه گذاران داخلی و تلاش برای جذب سرمایه گذاران خارجی امری بعید می‌نماید. داوود شعبانی، کارشناس ارشد حقوق عمومی انتهای پیام/