“شهریار”؛ هم شاعر آذربایجان و هم شاعر ایران!

به گزارش آذرانجمن، احد نقش شور/ آئین به اصطلاح “کنگره شهریار، شاعر ایران”، درحالی به روزهای برگزاری موعود و تقویمی خود نزدیک می شود که ابهامات و حواشی بسیاری پیرامون پشت پرده های سیاسی، فرهنگی، هنری و ادبی آن، همچنان بی پاسخ باقی مانده اند!

از جمله این ابهامات، تلاش سیاست گذاران و برنامه ریزان این مراسم، به ویژه دبیرخانه و دبیرکل آن، برای زدودن وجه آذربایجانی بودن استاد شهریار از تریلوژی آذربایجانی، ایرانی و جهانی بودن این شاعر و ادیب برجسته است که در مشکوک ترین و سوال برانگیزترین شکل دنبال می شود و البته به بروز انتقادات و گلایه‌های جدی در فضای عمومی و نخبگانی نیز دامن زده است.

اگرچه نمی توان و نباید از اعتقاد و باور قلبی، عملی و اعتقادی استاد شهریار به اصل ایرانیت و وجه ملی گرایانه وی به عنوان یکی از مولفه های اصلی مانایی وی غفلت کرد؛ با این حال، چه کسی است که نداند، شهریار فقید، حتی اگر عده ای دوست داشته باشند یا نه، و حتی جریان و تفکری خاص، این را بپذیرد یا نپذیرد، ریشه و خاستگاهی آذربایجانی، تورکی، تبریزی و خشکنابی دارد و هرگونه تلاش و کنش دلواپسانه و متوهمانه برای کم رنگ سازی، تقلیل، تخفیف یا حذف عامدانه این شاخص و مولفه مهم و اصلی از زندگی فرهنگی، هنری و ادبی استاد شهریار، ظلمی بزرگ و غیرقابل گذشت در حق او و فرهنگ و ادب آذربایجان به شمار می رود.

برگزارکنندگان کنگره مذکور، حتی در گاف و خطایی مضحک، درحالی عنوان “شهریار، شاعر ایران” را برای رویداد پرحاشیه خود برگزیده اند که تو گویی، شهریار فقید، تا پیش از این، شاعر کشور یا سرزمینی دیگر بوده و یا، خودش یا احدی از مریدان و شاگردان و عاشقان واقعی اش، ادعای غیر ایرانی بودن داشته اند!

نباید فراموش کرد که از منظر تبارشناسی شهریار، هیچ کس، حق و اجازه قلب واقعیت های عینی و زمینه سازی برای نزج و رواج تفکرات و اندیشه های انحرافی در موضوع خاستگاه، آراء، افکار، آثار، اندیشه ها، روایت ها و مستندات و حقایق موجود پیرامون شهریار بزرگ را ندارد و همین الزام نیز، با توجه به معاصر بودن دوران حیات و ممات این شاعر، ادیب، عارف و هنرمند برجسته، اساسا غیرممکن است، حتی اگر کس، یا کسانی در صدد القاء تفکرات انحرافی در این حوزه عم باشد!

انتهای پیام/