تاریخ انتشار: ۱۴۰۴/۰۳/۲۶ - ساعت ۱۲:۲۸ کدخبر: 82010 comment-2 Created with Sketch Beta. نظرات (0)

نگاهی جامعه‌شناختی به جنگ ایران و اسرائیل؛

جنگی با امضای اسرائیل، پاسخی با مُهر ملت ایران

جنگی با امضای اسرائیل، پاسخی با مُهر ملت ایران

ما جنگ را آغاز نکردیم. اما اگر بخواهد به خانه‌مان تجاوز کند، آن را با زبان تاریخ، منطق مردم، و عزم ملی پاسخ می‌دهیم.

به گزارش آذرانجمن،/سید هادی اسحقی | جامعه‌شناس و فعال اجتماعی، از دل تاریکی قرن بیستم، دو کشور برخاسته‌اند که هر یک حامل روایتی خاص از تاریخ، هویت و تقابل‌اند: ایران، با تمدنی چند هزار ساله و ریشه‌دار در فرهنگ، دین، مقاومت و خِرد؛ و اسرائیل، با سابقه‌ای کوتاه، اما مملو از تقابل و تلاش برای سلطه‌گری در خاورمیانه. آنچه امروز در قالب جنگ آشکار میان ایران و اسرائیل جریان دارد، تنها نبردی نظامی نیست؛ بلکه بازتابی عمیق از شکاف‌های تاریخی، ایدئولوژیک و اجتماعی میان دو نگرش به جهان، منطقه و انسان است.

 تاریخ، میدان هویت‌هاست

ایران، همواره در طول تاریخش، نه آغازگر جنگ، که مدافع حریم خود بوده است. از نبردهای دفاعی در دوران هخامنشیان تا مقاومت در برابر حمله مغولان، از مبارزه با استعمار نوین تا ایستادگی در جنگ تحمیلی دهه شصت؛ ملت ما هیچ‌گاه تسلیم طمع بیگانگان نشده است. در مقابل، اسرائیل، که با حمایت غرب و بر مبنای یک پروژه استعماری در قلب جهان اسلام متولد شد، در این دهه‌ها بارها کوشیده‌ است با تهدید، ترور و تخریب، جایگاه برتر خود را در منطقه تثبیت کند.

Advertise

جنگ امروز، هرچند ظاهری موشکی و هوایی دارد، اما ریشه در انکار متقابل هویت‌ها دارد: ایران، نماد مقاومت در برابر اشغال‌گری؛ و اسرائیل، تبلور اراده سلطه و حذف صداهای مستقل.

جنگی با امضای اسرائیل

آغازگر این فاز آشکار جنگ، اسرائیل بود. حمله به اهداف در خاک ایران، بی‌توجه به قواعد بین‌المللی، نه‌تنها اعلان جنگ، بلکه تلاشی آشکار برای کشاندن منطقه به آتش گسترده است. پشت این ماجراجویی، نه امنیت اسرائیل، بلکه ترس از ایرانِ مستقل، مقاوم و تأثیرگذار نهفته است. جامعه ایران این اقدام را صرفاً حمله به تاسیسات یا نهادهای خاص نمی‌بیند؛ بلکه آن را تعرض به حیثیت ملی، امنیت جمعی و استقلال تاریخی خود تلقی می‌کند.

نگاه جامعه‌شناختی: انسجام در دل بحران

از منظر جامعه‌شناسی سیاسی، جنگ‌ها می‌توانند باعث تفرق یا همبستگی درونی شوند. شواهد نشان می‌دهد که علی‌رغم فشارهای اقتصادی، تحریم و ناهمواری‌های اجتماعی، حملات اخیر نوعی انسجام ملی و بیداری هویتی را در میان اقشار مختلف مردم ایران به‌وجود آورده است. حتی منتقدان داخلی، در این بزنگاه، بیش از همیشه بر لزوم حفظ تمامیت ارضی و دفاع از حیثیت ملی تأکید می‌کنند.

جوامع، در بزنگاه‌های تاریخی، خود را بازتعریف می‌کنند. ایران، امروز در حال بازتعریف خویش است: نه به‌عنوان کشوری صرفاً منطقه‌ای، بلکه به‌مثابه حامل یک پیام تاریخی از مقاومت، عدالت‌خواهی و استقلال.

حماسه، ادامه دارد…

ما مردمانی هستیم که رستم و سهرابمان، ستارخان و باقرخانمان، علی مسیو و حسین خان باغبانمان نه اسطوره، که نماد شجاعت واقعی‌اند؛ که هر وجب از این خاک، با خون نسل‌ها آبیاری شده؛ و هر بار که دشمنی قصد آزمودن ما را کرده، در میدان غیرت و حماسه، شکست خورده است. امروز هم همان روز است. روزی که نه با نفرت، که با خرد، و نه با ترس، که با عزت پاسخ می‌دهیم.

ما جنگ را آغاز نکردیم. اما اگر بخواهد به خانه‌مان تجاوز کند، آن را با زبان تاریخ، منطق مردم، و عزم ملی پاسخ می‌دهیم.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *