به گزارش آذرانجمن به نقل از عصرتبریز، دکتر سینا بادامچی زاده در خصوص ایمپلنتهای دندانی اظهار کرد: اهداف اولیه از دندان پزشکی، حفظ ساختار موجود در دهان و جایگذاری بخشهای آسیب دیده است که برای جایگزینی دندانهای از دست رفته، راههای مختلفی وجود دارد؛ زمانی که تمامی دندانها در هر دو فک را از دست میروند، پروتز کامل انجام میشود و فک بالا و پایین را جایگزین میکنند اما این ساختار در لثه است و به بافت دهان چسبیده نیست. وی ادامه داد: اگر یک یا چند دندان کشیده شده و از دست رفته باشد، یک پل دندان میتواند شکاف را با یک یا چند دندان مصنوعی (کاذب) پرکند، پل دندان به طور معمول از تاجهای هر دو طرف دندانِ کشیده شده یا دندانهای پشتیبانِ پونتیک (دندان کاذب)، ساخته شده و در جای خود ثابت میشود که به آن بریج میگویند. وی افزود: ایمپلنت نیز همان تماس مستقیم با استخوان است که فلزاتی مانند تیتانیوم وقتی در داخل فک به صورت استریل کاشته میشوند، به استخوان فک میچسبند یعنی بخشی به جای ریشهی دندان در استخوان کاشته شده و قطعه را جایگذاری کرده و تاج قرار داده میشود. دکتر بادامچی زاده با بیان اینکه در ایمپلنت استخوان موجود در فک حفظ و تحلیل نمیشود و سرعت تحلیل آن را کاهش میدهد، گفت: مهمترین بخش از مراحل درمانی ایمپلنت، جراحی و بخش کاشت فیکسچر یا ریشه ایمپلنت در استخوان است که بستگی به کیفیت استخوان، طول و قطر ایمپلنت، میتواند اندازههای متفاوتی داشته باشد؛ هرچه طول و قطر ایمپلنت بیشتر باشد، دوام بالاتری دارد و هرچه سریعتر بعد از بین رفتن دندان ایمپلنت جایگزین شود، طول و قطر آن بیشتر خواهد بود. وی با تاکید بر اینکه عمر میانگین ایمپلنت به ساختار استخوان دارد، خاطرنشان کرد: هرچه ساختار قویتر، طول، قطر و کیفیت استخوان بالا باشد میتوان گفت ایمپلنت مادام العمر است در غیر صورت عمر آن کاهش مییابد و در بدترین حالت بالای ۲۰ سال کار میکند بهعنوان مثال در شرایطی که که فرد سیگار کشیده و بهداشت دهان را رعایت نمیکند. وی همچنین یادآور شد: اگر بتوانیم ریشه را نگه داریم، بر ایمپلنت ارجحیت دارد اما به شرط آنکه حداقلها را ایجاد کند بهعنوان مثال استخوان موجود دور دندان را تخریب نکند ولی دندان پوسیده شده بالای استخوان را میتوان به راحتی روکش کرد؛ توجه شود که افراط و تفریط در ایمپلنت انجام نشود. وی ادامه داد: ترازویی در دندان پزشکی داریم، وقتی پروتز کامل را میگذاریم، در ابتدای کار زمان کم و در آینده چک آپ و تعویضهای متعددی دارد اما در ایمپلنت وقت و هزینهی اولیهی بیشتر و هزینههای آتی کمتر است و عمر بیشتری دارد. بادامچی زاده با اشاره به میزان موفقیت آمیز بودن کاشت ایمپلنت، گفت: ۹۷ درصد جراحیهای ایمپلنت موفقیتآمیز هستند درحالیکه موفقیت بقیهی عملیاتهای دندان پزشکی تقریباً ۸۰ درصد است؛ در مواردی که ایمپلنت موفقآمیز نباشد، ناحیه عفونت تخلیه و بازسازی متوسط استخوان انجام میشود و چند ماه بعد ایمپلنت دیگری کاشته می شود. متخصص پروتزهای دندانی اضافه کرد: در جراحی اگر عرض و ارتفاع استخوان خوب باشد، ایمپلنت را میگذاریم در غیر اینصورت استخوان را بازسازی میکنیم، اما به کیفیت استخوان اصلی نمیرسد و تنها بهعنوان حامی از تحلیل استخوان اصلی جلوگیری میکند؛ بنابراین نباید اجازه دهیم تا استخوان بسیار تحلیل شود؛ بازسازی در بعد عرضی نسبتاً امکان پذیر است اما در بعد عمودی به جز موارد افزایش ارتفاع سینوس فک بالا، شکست بالایی دارد. این دندان پزشک با اشاره به اینکه جراحی ایمپلنت بسیار ساده است، ادامه داد: تروما که همان میزان آسیبهای دیده شده از فعالیت است،در کشیدن دندان از جایگذاری ایمپلنت بیشتر است؛ جراحی ایمپلنت ساده است مگر در مواردی که افزایش ارتفاع سینوسها یا بازسازی وسیع استخوان اتفاق میافتد که دشوار هستند. وی افزود: بعد جراحی، استخوان دور ایمپلنت که کاشت شده باید بازسازی شود و حداقل سه و حداکثر شش ماه طول میکشد اما برخی پزشکان ادعا میکنند میتوان همزمان روکش دائمی هم گذاشت اما اکثریت روکش موقت را تا تحویل دادن روکش نهایی قرار میدهند. متخصص پروتز و ایمپلنت در خصوص مراقبتهای بعد از عمل جراحی ایمپلنت گفت: کنترل ورم دندان مهم است، تا ۲۴ الی ۴۸ ساعت به صورت دائم کمپرس یخ استفاده شود و برای کنترل خونریزی موارد بهداشتی رعایت شود پس از آن آنتی بیوتیک در صورت نیاز مصرف و مُسَکِن داده میشود و باتوجه به اینکه با تمام تمهیدات نمیتوان استریل بودن صد در صدی را تضمین کرد، بهتر است آنتیبیوتیک مصرف شود. بادامچی زاده یادآور شد: بعد از ۴۸ ساعت سراغ کمپرس گرما میرویم و بهتر است چند روز از فعالیت سنگین اجتناب کنیم تا بخیهها باز نشود. وی گفت: در ناحیه جراحی شده، غذا خورده نشده و فشاری وارد نشود و به شدت بهداشت رعایت شده و از دهان شویه استفاده شود اما دهانشویه برای همهی بیماران نیاز نیست، کسی که میتواند بهداشت را رعایت کند، نیاز ندارد. وی افزود: در جراحی لثه را باز و ایمپلنت میگذاریم سپس میبندیم، ممکن است قطعهای را که در آن میگذاریم، از لثه بیرون بزند، که در این صورت، سه تا شش ماه بعد برش آن لازم نیست در غیر این صورت باید لثه را بسته و سه الی شش ماه بعد باز کرده و قطعه را قرار دهیم که فضای مورد نیاز روکش را ایجاد میکند. این متخصص پروتزهای دندانی تاکید کرد: بهداشت ضعیف و استعمال سیگار و هر نوع ماده دخانی دشمن ایمپلنت هستند که استخوان اطراف دندان را به شدت تحلیل میکند. بادامچی زاده خاطرنشان کرد: عرض، قطر و ارتفاع استخوان برای ایمپلنت باید مناسب باشد؛ دو نوع لثه چسبنده و غیر چسبنده داریم و باید ناحیهای که ایمپلنت را میگذاریم، چسبنده باشد؛ اگر نباشد با مشکل مواجه میشویم و بعد از گذاشتن روکش عفونت ایجاد میشود؛ بنابراین رعایت بهداشت و عدم مصرف سیگار مهم است.