به گزارش آذرانجمن، کوهستان جنگل گویجه بئل در 25 کیلومتری جنوب غرب شهرستان اهر و در 55 کیلومتری شهرستان تبریز، نزدیک ترین رویشگاه طبیعی جنگلی به مرکز استان است. وجه تسمیه این کوهستان جنگلی و ییلاقی از مفهوم گردنه برگرفته شده است.(در زبان ترکی به گردنه، "بئل" گفته می شود و گویجه بئل هم به معنی گردنه ی سرسبز است). این گردنه در گذشته به دلیل قرار گرفتن در مسیر سیاسی و تجاری مهم تبریز - طوالش و تبریز - قفقاز و مهمترین مسیر دسترسی به منطقه قره داغ از اهمیت بسیاری برخوردار بوده به گونه ای که در دو رخ جنوبی و شمالی آن دو کاروانسرای تاریخی وجود داشته و هم اکنون نیز در مسیر ارتباطی تبریز با منطقه ی قره داغ، جمهوری آذربایجان (باکو و منطقه قفقاز)، استان اردبیل(مشگین شهر، پارس آباد ، بیله سوار، اصلاندوز و ...) قرار گرفته است. این کوهستان به دلیل وجود مراتع غنی و ییلاقات سرسبز در تابستان میزبان عشایر ایل حاج علیلو می باشد. علاوه بر وجود مراتع غنی بسیاری از نقاط این کوهستان دارای پوشش جنگلی است که این وسعت جنگل ها در گذشته بسیار بیشتر از اکنون بوده که به دلایل مختلفی نابود شده است و مناطق جنگلی باقی مانده نیز نیاز به حفاظت بیشتری دارند. پهنه جنگلی گویجه بئل دارای تنوع زیستی بسیاری است که شامل گونه هایی همچون زالزالک، هفت کول، زرشک، بلوط، فندق، ازملک، بادام، آلوچه وحشی، شیرخشت و ... می شود. در دهه گذشته تلاش های بسیاری جهت احیا و توسعه ی جنگل های این منطقه در سطح 120 هکتار انجام شده است که متاسفانه در طی سال های گذشته به دلیل عدم توجه و واکاری ها، موفقیت این پروژه در معرض شکست قرار گرفته است. با توجه به افزایش ریزگردها در هوا و گسترش آلودگی هوا و از سویی دیگر به دلیل فعالیت معدن آهک گورا دره در ارتفاعات گویجه بئل، اجرا و موفقیت این پروژه نه تنها موجب حفظ مرتع، جذب روان آب ها، کاهش آلودگی های هوا و جلوگیری از فرسایش خاک خواهد شد بلکه باعث توسعه گردشگری در کنار سایر جاذبه های این منطقه همچون آبشار ها، قابلیت های اکوتوریستی عشایر، شوش قوم و ... خواهد شد. یادداشت: امیر یوسفیان انتهای پیام/