گروه ورزشی آذرانجمن: کمیل اکبری والیبالیست 20 ساله و ارومیه ای کشورمان جزو جوان ترین لژیونرهای این ورزش توری است. بازیکن تیم های ملی نوجوانان و جوانان ایران که بعد از یک تجربه موفق در پرتغال، امسال تصمیم گرفته والیبال خود را در تیم واردار مقدونیه سپری کند، کشوری که زیاد برای اهالی والیبال شناخته شده نیست. با این بازیکن جوان، پرانرژی و خوش صحبت ارومیه ای گفتگویی داشته ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست. لیگ پرتغال آموزنده ولی پر از چالش بود عرض کنم که بنده از سن 16 تا 18 سالگی 3 فصل پیاپی در لیگ برتر بزرگسالان ایران بازی کردم و آخرین فصل حضورم در ایران سال 98 بود و بعد از آن بنا به دلایلی تصمیم گرفتم که ادامه مسیر والیبالم را در اروپا طی کنم و از این تصمیم بسیار راضی هستم .صحبت از لیگ پرتغال و باشگاه کاستلو شد، لیگ پرتغال و باشگاه کاستلو اولین تجربه خارج از خانه و بازی های اروپایی من بود و همچنین چالش ها و آزمون های بزرگی را برای من در پی داشت و میشود گفت که همین چالش ها و آزمون ها بیشترین تاثیر را بر روی پیشرفت والیبال و پیشرفت در زندگی شخصی من داشتند، چرا که من آن موقع فقط 19 سال سن داشتم و تنها بودم و فقط و فقط خدا را داشتم و باید یاد می‌گرفتم در این سن و در یک محیط کاملاً جدید آداپته شوم و چیز های جدیدی یاد می‌گرفتم و تجربه های جدید کسب میکردم که یکی از تجربه ها این بود که من برای اولین بار باید در پست غیر تخصصی خودم بازی می‌کردم و این موضوع یک چالش سخت و دشوار بود. این دو سال همانند یک خط شکن عمل کرده ام! یکی دیگر از این چالش ها این بود که من اولین بازیکن ایرانی بودم که در لیگ پرتغال قرار بود بازی کنم و خدا را شاکرم که عملکرد فنی ، اخلاقی و فرهنگی من باعث شد که باشگاه های پرتغالی ، مشتری جدید بازیکنان ایرانی بشوند و خدا را شکر میکنم اتفاقی افتاد که راه برای دیگر دوستان و همبازی هایم باز شود و شاهد بودیم که بالای 10 بازیکن و مربی از آقایان و بانوان امسال از طریق یک آژانس داخلی در لیگ برتر پرتغال شاغل هستند! در مورد باشگاه واردار و لیگ مقدونیه هم همین قضیه صادق است؛ امسال بنده اولین بازیکن ایرانی هستم که در لیگ والیبال مقدونیه بازی میکند. به دلایل مشکلات سربازی و خروج از کشور 4 بازی اول را نبودم که به تیم کمک کنم و متأسفانه هر 4 بازی را واردار با نتیجه 3 - 0 باخت و در رده آخر لیگ مقدونیه بودیم و من از بازی پنجم به مقدونیه رسیدم و توانستم به تیمم کمک کنم که شکر خدا پس از اضافه شدن من با 6 برد 3 - 0 پیاپی از قعر جدول به رتبه 4 جدول صعود کردیم. گویا امسال هم مانند پرتغال قرار است 3 یا 4 بازیکن ایرانی دیگر از همین فصل به لیگ والیبال مقدونیه بیایند و اینجا بازی کنند و می توان گفت که بنده در این 2 سال به عنوان خط شکن عمل میکنم (با خنده) اروپایی ها به دنبال دیده شدن والیبال هستند ما امسال 2 تورنومنت لیگ و کاپ مقدونیه را داریم و الان شانس اول قهرمانی حساب میشویم و به احتمال خیلی زیاد فصل آینده در لیگ اروپا بازی خواهیم کرد که البته هنوز مشخص نیست فصل آینده را هم در واردار باشم یا نه و هنوز در این مورد تصمیم نگرفته ام. در مورد سطح و امکانات لیگ، تجربه ای که طی 2 سال اخیر من در این 2 کشور و 2 لیگ داشتم این بود که واقعاً جایگاه ورزش و ورزشکار در جامعه و دید عموم از جایگاه بسیار خوبی برخوردار است و توجهات بسیار زیاد و مثبتی جلب می کند و از نظر سخت افزاری و امکانات ( سالن ها و ابزار تمرینی و امکانات کلی ) واقعاً خیلی خوب هستند و میشود گفت از نظر برخی مسائل از ایران بالاتر هستند و از نظر سطح والیبال هم تیم های قدرتمندی دارند که حتی در لیگ قهرمانان اروپا هم حرف برای گفتن دارند و در اکثر کشور های اروپایی حدود 2 سالی هست که سرمایه گذاری های زیادی برای رشد و توسعه ورزش والیبال اتفاق می افتد و می توان گفت که اگر به این منوال پیش رود، قطعا چند سال آینده والیبال دومین ورزش پرطرفدار و پربیننده بعد از فوتبال در کل کشور های اروپایی خواهد شد. عبادی پور همانند برادر بزرگترم است الگوی ورزشی خاصی ندارم ولی اگر بخواهم یک نفر را اشاره کنم که من از نظر اخلاقی و رفتاری خیلی چیز ها از ایشان یاد گرفته ام، آقای میلاد عبادی پور هستند. ایشان بنا به شخصیت بزرگی که دارند همانند یک برادر بزرگتر همواره به بنده لطف داشتند و من خیلی چیز ها از ایشان یاد گرفتم. در مورد تیم ملی تصمیم گیرنده نیستم همه آرزو دارند در تیم ملی بازی کرده و روزی لژیونر شوند، خوشبختانه این پروسه برای من بدون بازی در تیم ملی رخ داده است. در مورد تیم ملی نظر خاصی ندارم چون که من در این مورد تصمیمی نمی گیرم و من به عنوان یک بازیکن فقط میتوانم تلاش کنم و قطعا همه تلاشم را می کنم که یک روزی جزء بازیکنان طراز اول دنیا باشم؛ حالا این که به تیم ملی انتخاب بشوم یا نشوم دست من نیست و من در این مورد نمیتوانم تصمیم بگیرم. گفتگو از حامد حاجی محمدی انتهای پیام/