گروه فرهنگی آذرانجمن: خانه باقرخان که عنوان سالار ملی را به او داده ایم در مرکز شهر تبریز در کوچه ای که نام سالار ملی بر روی تابلوی ورودی آن نقش بسته، به ویرانه ای تبدیل شده است که معتادان آن را بهترین مکان برای پهن کردن بساط تزریق یافته اند. همان خانه ای که مرکز فرماندهی مجاهدان جبهه خیابان در جنگهای نهضت مشروطه تبریز به رهبری باقرخان بوده است. مجاهدانی که یک ایران مدیون فداکاری ها و مجاهدت های آنهاست. گفته می شود در خلال جنگهای مشروطه نیروهای روسی خانه اصلی باقرخان را به توپ بسته و از بین می برند. پس از آن باقر خان در این خانه که متعلق به حاج رضا طوبایی از خیران بنام تبریز بوده، مستقر شده و فعالیت های سیاسی و فرماندهی جنگ را در آن به انجام می رساند. از اینرو این خانه را خانه باقرخان نامیده اند که از ارزش تاریخی و معنوی بالایی برخوردار بوده و در سال 99 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. اخیرا شهردار تبریز با بازدید از این خانه از پیگیری و تلاش برای حل مشکل تملک و بازسازی و مرمت آن خبر داده است. سالهای زیادی از مجاهدت های باقرخان و یارانش در این خانه گذشته و شهرداران زیادی در این سالها در تبریز آمده و رفته اند. مسئولین بسیاری از استانداران و مدیران میراث فرهنگی در طی این سالهای متمادی عهده دار مسئولیت شده اند. برخی از آنها شاید از وجود این دارایی تاریخی حتی خبر هم نداشته اند و عده ای نیز شاید باخبر بوده و کاری انجام نداده اند. برخی نیز شاید بازدیدهای مشابهی از این خانه داشته اند اما اقدامات آنها در حد بازدید مانده است. هرچند اقدام اخیر شهردار تبریز در بازدید از خانه باقرخان و اظهارات وی در مورد بازسازی این خانه تاریخی اتفاقی مثبت است و باید از آن استقبال کرد و منتظر اقدامات عملی آتی ماند اما مشکل بسیار ریشه ای تر از این حرفهاست. وضعیت امروز خانه باقرخان نمادی است که با نگاهی عمیق به آن متوجه عمق فاجعه در ارزش گذاری ما نسبت به دارایی های تاریخی و معنوی خود خواهیم شد و این تنها یک نمونه است. یادداشت: امین جهانی انتهای پیام/