تنظیمات
اندازه فونت :
چاپ خبر
شماره : 19509
تاریخ : 20 آبان 1400 :: 16:30
حوزه : برگزیده اخبار, سیاسی, یادداشت
مشغولان بدون مسئولیت آذرانجمن: به کجا رسیده ایم، به بسته های پانسمان فرشته های معصوم بیماران پروانه ای رحم نمیکنیم با وجود قانون تضاد منافع در کنار و موازی مسئولیتمان شرکتهای متعدد واردات داروئی ایجاد میکنیم تا با احتکار و انحصار ثروت بیشتری برای خوشگذرانی آقازاده های خویش در بلاد کفر فراهم سازیم.

گروه سیاسی آذرانجمن/جواد نیکبخت: کشورهای در مسیر توسعه هرگونه انتصاب و یا تداوم منصب و دریافت و پرداختی را بر پایه میزان و کیفیت اثر و کار (فیزیکی، محتوائی یا فکری ) ایجادی فرد در راستای رسالت سازمانی صورت میدهند واین دلیل اصلی بهره وری بالا و خلق ارزش افزوده مناسب در آنهاست متاسفانه در جامعه ما جدای از چگونگی عزل و نصب ها برای حضور فیزیکی و ویژگی فردی دستمزد پرداخت میشود حتی اگر فرد عملی و ویژگیهایش اثری برای ما نداشته باشد. جالبتر اینکه برای کنترل حضور بشدت دقت میکنیم و در صورت ایجاد حضور حداکثری از موفقیت خویش مسروریم در نتیجه هر روز بیشتر از پیش از فلسفه کار، حضور وعملکرد افراد غافل میشویم. کم کم چنین فرهنگی به جامعه القاء میشود که دریافتی بابت حضور افراد هست و اثر گذاری، کارائی و بهره وری هر روز بیشتر رنگ می بازد. مشگل با توجه به اثربخشی هماهنگ و همراستا با رسالت و سیاستهای مجموعه حادتر نیز میشود. چنین مسلماتی از مدار خواسته و مطالبه خارج شده ناخودآگاه خود مسئولیت، اختیارات و امکانات واگذار شده شکل و ماهیت مالکیت شخصی به خود میگیرد. از یاد می رود تمام اختیارات و امکانات برای خدمت بیشتر و موثرتر است و برخی با شخصی انگاری، اختیارات وامکانات را برای امیال و خواسته های شخصی و برای کسب لذت و انتفاع حداکثری مورد استفاده قرار داده و بنا به صلاحدید بستر را به هر دلیل و در هر زمانی و به هر شکلی و در هر موردی به هر فردی که دلش بخواهد اختصاص میدهد. ما در ارزشهای دینی اجتماع خود باورمندیم" فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ‏ " همانطور که در مقابل کار و اثر بخشی مثبت برای برخورداری از حقوق و مزایا محق میشویم در مقابل اعمال خارج ازروال و غیرهمراستا با اهداف و رسالت سازمان و به ضرر مردم و یا خلاف تعهدات نیز باید خود را محق بازخواست جوابگوئی، جبران و حتی پوزش و استعفا بدانیم. غیر این، عبارت و مفهوم مسئول و مسئولیت در عمل بی معنی است. فردی سرنوشت ملت، کشور، استان، شهر و یا اعضای سازمان و نهادی را بعهده میگیرد واز حقوق و مزایا و امکانات و اختیارات پست ریاست و وزارت و صدارت مربوطه در حد کمال استفاده مینماید سپس جای ایفای وظیفه و مسئولیت و جوابگوئی به ذینفعان واگذارنده پست، در نقش مشاور و کارشناس درآمده و شروع به تحلیل و تدریس شرایط میکند گاهی هم به همدردی شروع به گریه و ناله همراه ملت میکنند البته جدیدا برخی نیز خود را نفرین میکنند متوجه نیستیم گرفتن پست برای ایفای عمل حاوی نتیجه در قالب وظیفه در راستای پیشبرد رسالت نیل به هدف است به چنین مسئولانی باید گفت" شاید شرایط را تو شنیده و یا دیده باشی ولی مردم ذینفع اوضاع را با سلولهایش لمس میکند و حتی اغلب تحلیل زمینه و علل را بهتر میفهمند " کسی که مسئولیت پستی را میپذیرد باید به سه چیز خود اطمینان داشته باشد اول : درک، تشخیص دقیق و صحیح از اهداف، رسالت، مزیت ها و کاستی ها و فرصتها و تهدیدات بستر و تحلیل واقعی از عوامل محیطی قابل کنترل و غیر قابل کنترل موجود داشته است دوم: سناریوهای مختلف عملی با توجه به احتمال وقوع و اثرگذاری هر یک از عوامل قابل کنترل و غیر قابل کنترل در مسیر حرکت در قالب رسالت و راستای هدف را ترسیم کرده باشد سوم: تجربه و توانائی کافی عملی در اجراء آن سناریوها جهت رسیدن به نتیجه ملموس در وی باشد. چهارم: دغدغه و دلسوزی همراه پایبندی کامل به تعهد و وعده ها داشته باشد. برخی مرکب مسئولیتش خشگ نشده براحتی عهدها را شکسته و وعده ها را فراموش میکنند به راحتی دروغ میگوید با بی عملی، ناتوانی، بی اطلاعی یا اشتباه عمدی و سهوی اعمالشان ذینفعان را محروم، متحمل خسارت عظیم مادی و معنوی و حتی جانی میکنند. ریاست را حق ژنتیکی خود میشمارند به خاطر ریاستشان مردم را وامدار بزرگواری خویش در قبول ریاستشان میشمارند و انواع رانت مورد استفاده خانواده و اعوان و انصارشان را حق مسلم کوچکی میشمارند. و در حالیکه برای مبالغ جزئی موثر جان مردم بودجه ای پیدا نمیکنند برای جزئی ترین ساختار ظاهری نظام ریاستشان هزینه های هنگفت را عادی شمرده و زمان کافی اختصاص میدهند. به کجا رسیده ایم، به بسته های پانسمان فرشته های معصوم بیماران پروانه ای رحم نمیکنیم با وجود قانون تضاد منافع در کنار و موازی مسئولیتمان شرکتهای متعدد واردات داروئی ایجاد میکنیم تا با احتکار و انحصار ثروت بیشتری برای خوشگذرانی آقازاده های خویش در بلاد کفر فراهم سازیم. بدون اینکه فریاد بیماران نالان و فقرای سرگردان را بشنوییم. میلیاردها دلار کشور را با بی تدبیری در کیسه رانتخواران دور و نزدیک میریزیم با مجوزهای صادرات قوت لایموت مردم بدبخت را از دسترس خارج میکنیم سپس بدون اینکه از چگونگی گذران زندگی مردم خبری داشته باشیم آنها را به صرفه جوئی و تحمل فرا میخوانیم. در حالیکه برای سه بسته بادام زمینی آبروی پدری نیازمند را میبریم صاحبان ژن برتر را حتی برای پرسش و پاسخ احضار نمی کنیم. اینک عزل بی مضایقه مشغولان بی مسئولیت و بیحال نئولیبرال غرق در ظواهر دنیوی و الزام به جوابگوئی در قبال پست، مسئولیت و اعمال، عدم پایبندی به تعهد و اجرای وعده ها، کم کاری و کج کاری و از بین بردن امکانات و فراری دادن پتانسیل انسانی،اثرات تصمیماتشان در خلق معضلات برای جامعه و مردم میتواند اعتماد و سرمایه اجتماعی به باد رفته را تا حدی ترمیم نماید. انتهای پیام/