بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

ضمن عرض سلام و ادای احترام به محضر شریف اهالی ولایت مداراستان دارالارشاد اردبیل ، خصوصا مردم شریف خطه زرخیز مغان با عنایت به عدم رعایت عدل و انصاف از سوی مدیر عامل و رئیس هیات مدیره شرکت دولتی کشت و صنعت مغان در دیدار مورخه با رئیس کل محترم دادگستری استان اردبیل و ارائه گزارش خلاف واقع و دور از حقیقت بطرفیت خریدار و سرمایه گذار هلدینگ بزرگ شیرین عسل در کشت و صنعت مغان ، جهت شفاف سازی و تنویر افکار عمومی ذیلا مواردی چند به استحضار مردم و مسئولین مرتبط استان اردبیل می رساند :

1- شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان که در اجرای اصل 44 قانون اساسی ، به تاریخ دی ماه 1397 به بخش خصوصی(شیرین عسل) واگذار شد در زمان تحویل، فقط دارای 423 نفر نیروی انسانی بود ولی ما به همت سرمایه و استراتژی بخش خصوصی و تدابیر رئیس محترم هیئت ‌مدیره ، در یک فرایند اشتغال زایی و حمایت از جوانان جویای کار منطقه با افزایش بیش از5 برابری ، تعداد نیروی انسانی شاغل در شرکت را به 2570 نفر رسانده و با احتساب 4 سر عائله برای هر پرسنل ، امرار معاش 8588 نفر را بصورت مستقیم تامین نمودیم .

2- صرف نظر از کارشکنی و مانع تراشی های افراد ذی نفوذ و طلبکاران مجموعه، با مبلغی بالغ بر60 میلیارد تومان بدهی شرکت مذکور را تحویل گرفته و با مساعدت ویزه رئیس هیئت‌ مدیره در اولین روز کاری 40 میلیارد تومان بابت بدهی‌های شرکت توسط هلدینگ شیرین عسل پرداخت و بخش قابل توجهی از مابقی بدهی ها نیز در روزهای اولیه تصدی بخش خصوصی تسویه شد ولی با کمال تاسف ، اعضای هیات مدیره محترم دولتی با بی انصافی محض ، در محافل و مجالس صحبت از بدهی به جا مانده از بخش خصوصی به میان آورده و با آمار سازی غلط موجبات جریحه دار شدن احساسات وجدان های بیدار را فراهم می آورند و هنرشان را در ارائه آمار و ارقام بی مبنا ظهور و بروز می دهند !!

3- روزی که ما این مجموعه را به دولت تحویل دادیم به ‌اندازه‌ای در انبارهای آن شیر خشک، ذرت بذری، محصولات کشاورزی و بذور دیگر محصولات وجود داشت که به ‌راحتی حقوق و مزایای پرسنل را برای چندین ماه کفاف می نمود و لذا عرفا و اخلاقا مصادره به نفع اقدامات بخش خصوصی از ناحیه جلوس کنندگان بر سر سفره حاضر ، امری ناپسند و نکوهیده و مستوجب طلب حلیت است . از جمله ابتدائی ترین وظایف یک مجموعه گردان ، پرداخت حق الزحمه اعضای نیروی انسانی یک مجموعه است و عمل شق و اتفاق خارق العاده ای نیفتاده است که آن را جزو افتخارات خود محسوب نموده و منت سر پرستل زحمت کش بگذارید !! چرا که با فروش محصولات و اقلام های دپو شده در انبارهای شرکت قبل از تحویل از بخش خصوصی و به جا مانده از ما ، شماها دغدغه ای برای پرداخت حقوق و مزایای کارکنان و پرسنل مجموعه را نداشتید و این کار از عهده مبتدی ترین افراد هم بر می آید و لزومی به غلو در این رابطه نیست. اگر به جدول پرداختی های حقوق کارکنان و کارگران مجموعه نگاهی منصفانه و غیرمغرضانه بیاندازید، حتما به قناعت وجدانی خواهید رسید که حقوق و مزایای دوره مدیریت خصوصی به نحو احسن و اکمل پرداخت گردیده و باری بر دوش شما نبوده است !!

4- در خصوص ادعای بی پایه و اساس بدهی 140 میلیارد تومانی بخش خصوصی ، شایسته آن بود که قبل از اظهار نظر احساسی و فاتحانه ، کلاه خود را قاضی قرار می دادید که آیا شرکت کشت و صنعت مغان در طول حیات فعالیت اقتصادی خود هرگز این مبلغ گردش مالی داشته است یا خیر؟! آیا بازار پارس آباد مغان کشش بدهی 140 میلیارد تومانی را دارد یا نه؟! در حالی که کل گردش مالی ماهانه آن مجموعه فراتر از 60 تا 100 میلیارد تومان نمی باشد ، برای اهل فن رمز گشایی فرمائید که این دانش آمار و ارقام را از کجا یاد گرفته و کی به چنین مرتبت علمی دست یافته اید ؟!

5- ادعای اغراق آمیز شما اعضای هیات مدیره عزیز مبنی بر افزایش 30 درصدی تولید بعد از تحویل گرفتن از بخش خصوصی ، چنان عاری از حقیقت است که هیچ مدیر مدبری به خود اجازه نمی دهد مدعی افزایش 30 درصدی تولید در بازه زمانی کمتر از چهار ماه باشد. و این از ابداعات و اختراعات مدیران منحصر به فردی است که ید طولایی در بازی با کلمات و اعداد و ارقام دارند و صرفا برای این که خودی نشان داده و موفقیت آمیز بودن انتقال مجموعه از بخش خصوصی به دولت را به رخ مسئولان و مردم بکشند، لاجرم این چنین افاضه فضل می کنند غافل از اینکه با عدم رعایت عدل و انصاف همه ما باید روزی پاسخگوی اعمال و رفتار خود باشیم.

6- تمامی عملیات کاشت، شخم، آبیاری، کود دهی و فرایندهای دیگر مکانیزاسیون در ارتباط با کشت پاییزه در شهریور و مهرماه توسط ما درآن مجموعه انجام‌ شده بود و اگر زراعتی امروز به مرحله برداشت ‌رسیده و موجب اظهار نظر قهرمانانه هیات مدیره مستقر گردیده است ، حاصل زحمات شبانه روزی بخش خصوصی است که دل به اموال و املاکش سوزانده و اصطلاحا هرگز نگفته؛ " فشنگ از دولت است ما را چه به سود و زیان " و امروزه این چنین غیر منصفانه عملکرد موفقعیت آمیزش مصادره به نفع می گردد !!

7- زمانی که ما مجموعه را در اختیار داشتیم، 144 دستگاه پیشرفته و مدرن جهانی برای آماده‌سازی زمین و فرایندهای داشت و برداشت به مبلغ 500 میلیارد تومان توسط هلدینگ شیرین عسل برای شرکت خریداری شد و اکنون نیز همین دستگاه‌ها مورد استفاده درکشت و صنعت مغان بوده و پز کاری اش هم برای دولتی ها مانده است.

8- مدیران فعلی شرکت در انجام مصاحبه ها و ارائه گزارش های مغرضانه چنان گوی سبقت از همدیگر می ربایند که گویا فتح الفتوح کرده اند غافل از اینکه اگر دولت می توانست در اداره و مدیریت آن مجموعه موفق عمل کرده و سودی عاید خویش می نمود ،هیچ گاه آن را به بخش خصوصی واگذار نمی کرد!! دوستان مدعی شکوفایی به یمن مدیریت داهیانه، نباید فراموش کنید که پز دادن مدیریتی تان را مدیون ادوات کشاورزی و صنعتی خریداری شده توسط بخش خصوصی بوده و در صورت خروج آن دستگاه ها از شرکت به خاک مذلت نشسته و حرفی برای گفتن و جولان دادن نداشتید!! چرا که اگر دارای چنین جنبه ای بودید، قبل از واگذاری به کار گرفته و نمی گذاشتید شرکت زیانده شود ؟ کما اینکه امروزه ابعاد وسیعی از ضعف مدیریتی تان را در مجموعه های دیگری مثل نیشکر هفت تپه به وضوح می بینیم. اگرچه بخش خصوصی هم در زمان واگذاری و هم زمانی که رای دستگاه محترم قضایی بر عودت آن به دولت بود، از قانون تمکین کرده است ولی این دلیل نمی شود که شاهد حجم گسترده ای از تبلیغات مسموم و ناجوانمردانه بواسطه افراد معلوم الحالی باشیم که آبشخورشان مشخص است !!

9- از روز اول بخش خصوصی در کشت و صنعت مغان بنا به توصیه و تأکید رئیس هیئت ‌مدیره به دنبال استراتژی توسعه بود و بر همین اساس در همان هفته‌های ابتدایی سالن فری استایل و مجهز که مدرن ‌ترین سیستم نگه ‌داری دام بود در آن مجموعه احداث شد. و باز در همان روزهای ابتدایی فرایند اورهال و نوسازی سنگین کارخانه قند را انجام دادیم، کارخانه‌ای که بنا به مشکلاتی طی سالیان متمادی نوسازی آن انجام ‌نشده بود. قبل از حضور بخش خصوصی در شرکت سالانه 10 تا 11 هزار تن شکر در کارخانه قند تولید می‌شد که ما در همان سال اول برای تنظیم بازار 50 هزار تن شکر خام وارد کشور کردیم و علاوه بر کشت بهاره چغندر، کشت پاییزه نیز انجام دادیم که برای اولین بار کشت پاییزه چغندر در کشت و صنعت مغان انجام شد و سطح زیر کشت چغندر در منطقه دو برابر گردید و تحولی در کارخانه قند به وجود آمد.همچنین سالن‌هایی که یک ‌زمانی انبار بوده و به محلی برای جمع‌ آوری ضایعات و زباله‌ها تبدیل ‌گردیده بود با حضور و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی به مدرن ‌ترین سالن‌ها تبدیل شد و با تلاش شبانه روزی ما بزرگ ‌ترین کارخانه رب با پذیرش 3 هزار تن گوجه‌ فرنگی راه‌اندازی و خطوط بسته‌بندی نصب گردید که همه این خطوط و تجهیزات و ماشین‌آلات توسط رئیس هیئت‌ مدیره بخش خصوصی خریداری‌شده و هم اکنون امانتی نزد شرکت مغان هست .

10- ادعای رئیس هیات مدیره شرکت در حضور مقام عالی قضایی استان مبنی بر صادرات محصولات شرکت به کشور های عراق و پاکستان ، با توجه به این که بر اساس قانون بنا به مسائل مختلف کشور از جمله امنیت غذایی، هیچ کالای کشاورزی به ‌جز صیفی‌جات و شیر خشک اجازه صادرات ندارد و این شرکت فقط قادر به صادرات شیر خشک بوده که آن‌هم رقم چندانی نیست و با توجه به کیفیت و ماهیت تولیدات کشت و صنعت مغان این مجموعه چندان سهمی نمی‌تواند در صادرات داشته باشد چرا که مجوزهای لازم برای صادرات محصولات اصلی این شرکت همچون گندم، کلزا و جو اخذ نشده است و هر ادعایی در این خصوص عاری از حقیقت خواهد بود چون شرکت‌های مشمول اصل 44 چنانچه بخواهند سرمایه‌گذاری انجام دهند باید مجوزهای لازم را اخذ کنند و طبق اطلاعات ما، چنین مجوزهایی در شش ماه گذشته اخذ نشده و با این اوصاف منظور آقایان از طرح‌های توسعه‌ای و سرمایه‌گذاری مبهم و بازی با کلمات است!! تا جایی که در خصوص افزایش سطح زیر کشت هم مطالب نادرستی ایراد شده چراکه سطح زیر کشت ثابت بوده و فقط آن‌ها می‌توانند زمین‌ها را اجاره دهند. همانطوری که ما با مشارکت دادن مردم، به‌خصوص جوانان پر انرژی به دنبال افزایش سطح زیر کشت بودیم.

انتهای پیام/